Maar nu isis de macht heeft overgenomen in noordelijk Syrië en in Mosul in Irak, grenst Turkije aan een soort ‘tweede Afghanistan’.

De Turken zijn bang en hebben er alle reden toe. De ‘keelsnijders’, die de dood niet vrezen omdat die hen direct naar de schootjes van de naar rozen riekende maagden brengt, rukken namelijk snel op in de regio; nu richting Bagdad, straks vermoedelijk naar de Turkse steden. Het eerste signaal hebben ze al gegeven door op de eerste dag van de verovering van Mosul alle 49 aanwezigen op het Turkse consulaat in gijzeling te nemen.

isis zal de blik waarschijnlijk snel op Turkije richten. De terroristen hebben hier hun redenen voor: onder de extremistische moslims bevinden zich naar schatting drieduizend Turken. Een groot deel van deze vechters is Koerdisch. Onder de van oudsher streng gelovige Koerdische bevolking neemt de aanhang van de jihad snel toe. Turkije is bovendien met zijn seculiere systeem al een eeuw lang een doorn in het oog van de moslimfundamentalisten. Welke islamistische terrorist droomt niet van de herovering van de prachtige stad Istanbul op de ‘heidenen’?

De Turkse regering moet nu snel de krachten bundelen met andere machthebbers en landen om het grote gevaar isis uit te schakelen. Er is echter een probleem: onder leiding van premier Tayyip Erdogan heeft Turkije bijna al zijn bondgenoten verloren. De sterk sektarisch bepaalde prioriteiten van Erdogan hebben gemaakt dat het land geen contact meer heeft met Syrië en Irak. Hoe Erdogan over de joodse staat Israël denkt, daar hoeven geen woorden aan verspild te worden. En het spreekt boekdelen dat Barack Obama nooit meer met Erdogan belt. Een van de oorzaken van de stille telefoon bij Erdogan is waarschijnlijk dat hij niet heeft geschroomd om alle steun te geven aan de jihadisten in Syrië. De Turkse premier had tevergeefs gehoopt dat de extremisten Assad zouden afzetten.

Er wordt dus over de grens bij Turkije een nieuw Afghanistan gesticht en het land heeft zich vervreemd van bijna alle potentiële bondgenoten. De vraag is nu of Obama toch het nummer van Ankara gaat draaien.