Londen – Re-radicalising Queers? Over dit thema sprak de 64-jarige Peter Tatchell eerder deze week op de Canterbury Christ Church University.
Een betere gastspreker was niet denkbaar, want al decennia is deze Australische Brit het gezicht van de homobeweging op het eiland. Het plan was dat hij zou debatteren met Fran Cowling, de lgbt-afgevaardigde van de National Union of Students. Zij zag daar echter niets in.
In een e-mail had deze activiste gezegd onder geen beding het platform te willen delen met een ‘racist’ en ‘transfoob’. Ze weigerde deze beschuldigingen toe te lichten. Mogelijk had het te maken met Tatchells recente bewering over de veroordeling van een christelijke bakker in Noord-Ierland die had geweigerd een taart met de tekst ‘Support Same-Sex Marriage’ te bereiden. Volgens Tatchell betekent dit weinig vrijzinnige oordeel dat een islamitische bakkerij ook kan worden gedwongen een taart te maken met een guitige afbeelding van de profeet.
Maar er was nog wat. Met tientallen anderen had Tatchell een open brief aan The Guardian ondertekend waarin zorgen worden geuit over ‘no platforming’ op Britse universiteiten. Jaren geleden is besloten om fascisten, moslimradicalen en holocaust-ontkenners geen podium te bieden, maar inmiddels gebruiken activistische studenten dit beleid om sprekers te boycotten met wie ze het simpelweg niet eens zijn. Een ‘veilige’ studieomgeving is voor hen belangrijker dan een debat met andersdenkenden.
Aanleiding voor de brief was de campagne van de Cambridge Union om de komst van Germaine Greer te verhinderen. De oermoeder van het feminisme had beweerd dat mannen die zich hebben laten ombouwen tot vrouw geen vrouw zijn. Hiermee zou ze zich hebben bezondigd aan transfobie. Het gaat niet alleen om levende mensen, zo bewees de recente poging van Oxford-studenten om het standbeeld van Cecil Rhodes te verwijderen bij Oriel College. De stenen aanwezigheid van deze imperialist zou een gevaar zijn voor het welzijn van sommige passanten.
Genoemde actievoerders zijn door opinieleider Brendan O’Neill bestempeld als ‘Stepford Students’, een variant op de brave en bevoogdende Stepford Wives uit de satire van Ira Levin. Hoe diep de drang inmiddels geworteld is om studenten te zien als kwetsbare zielen, merkte Jacob Williams. Uit protest maakte deze student het blad No Offence, dat vol stond met provocatieve stukken, geschreven vanuit een conservatief perspectief. De reactie? Bestuurder Kiran Benipal van de Oxford Union informeerde de politie, die de oplage in beslag nam.