Geachte mevrouw Maxima,
De overheid heeft me benaderd met een verzoek dat, moet ik bekennen, nogal verrassend bij me overkwam. Of ik deel wilde uitmaken van het inburgeringsteam dat u wat Nederlandse normen en waarden moet inpeperen. Dit vanwege mijn status van volstrekt geïntegreerde buitenlander met kritische inslag. Ik heb hierop positief gereageerd en met uw permissie begin ik onmiddellijk aan mijn opdracht.
De minister-president van dit land heet Wim Kok. Hij heeft geen enkele invloed op zijn onderdanen. De premier verschijnt wel iedere vrijdag op televisie om de burgers de indruk te geven dat hij nog leeft, maar zodra hij met zijn nietszeggende zinnetjes het scherm vult, vallen de kijkers massaal in slaap. De werkelijke leider van de Nederlanders is Youp van ’t Hek. In zijn eentje vertegenwoordigt hij de gehele Nederlandse intelligentsia, die met moeite een vingerhoedje kan vullen. Hij is een vulgaire, grofgebekte aansteller met hangbuik en permanent opgestoken middelvinger. Alvorens een biertje te drinken, een auto of een jurk te kopen, wachten Nederlanders eerst op het advies van hun goeroe Youp. Het kuddegevoel, moet u weten, is in Nederland sterk ontwikkeld. Zodra ergens een pijltje wordt gegooid, tegen een bal wordt getrapt of water in ijs verandert, tooien de Nederlanders zich met oranje jutezakken en zetten ze peentjes, plastic klompen of tulpen op hun hoofd. Vervolgens klonteren ze samen of vormen ze lange linten die ze polonaises noemen. Geen huldiging, geen volksfeest, geen wedstrijd die niet overgoten wordt met veel alcoholica. Nederlanders zijn overmatige bierdrinkers en daarom beruchte wildplassers. U zult ook snel merken dat praktisch alle Nederlandse steden naar urine ruiken.
Het hoofdstuk geschiedenis kunnen we overslaan. Nederlanders hebben geen enkele belangstelling voor hun verleden en kijken resoluut vooruit. Ze vinden dat er met het verleden niets te verdienen valt terwijl toekomst een synoniem is van speculatie. Geld is in dit land uiteraard van cruciaal belang. Voor geld wringt de Nederlander zich in duizend-en-één bochten, soms met gevaar voor eigen leven. Hij propt zijn koffers vol met nederwiet en zijn darmen met bolletjes coke en emigreert vervolgens van Schiphol naar buitenlandse gevangenissen. Na tien jaar komt hij meestal terug met aids en eist onmiddellijk miljoenen schadevergoeding van de overheid voor gebrekkige voorlichting.
De Nederlander voelt zich onveilig en organiseert het hele jaar door stille tochten om zijn angst te bezweren. Terwijl overal in Europa politieke moorden plaatsvinden, massagraven worden aangelegd of bomaanslagen door afscheidingsbewegingen worden gepleegd, blijkt Nederland daarentegen uiterst veilig. Maar dat willen Nederlanders niet onder ogen zien. Ze grijpen ieder ‘fait divers’ aan om zichzelf een stevige psychose aan te praten. De overheid speelt hierbij een belangrijke rol. Achter elk kleinschalig plaatselijk drama staat altijd een bestuurder met microfoon klaar die, ten overstaan van een bibberende menigte met waxinelichtjes, bereid is zich af te vragen hoe lang de afbraak van een respectvolle en veilige samenleving nog door zal gaan. Van afbraak is natuurlijk geen sprake, maar dat ziet niemand meer.
Ik weet niet hoe de Argentijnse televisie bij u in elkaar steekt maar de Nederlandse is heel bijzonder. Op de commerciële zenders kunt u geslachtsdelen en reclame consumeren. Op de publieke netten zijn spelletjes, reclame en dieren te aanschouwen. Vroeger waren de publieke omroepen religieuze of politieke instellingen. Nu zijn het private sekten geworden. Het hele jaar door chanteren die sekten elkaar, evenals de regering. Ze dreigen telkens weer zichzelf op te blazen als niet aan hun eis wordt voldaan. De regering zou best die sekten willen zien verdwijnen maar opereert toch met behoedzaamheid, omdat Youp van ’t Hek het voornaamste lid is van de sekte.
Zoals u kunt zien is Nederland een apart land waar u lekker kunt vertoeven. Een land zonder politieke schandalen maar met veel onderzoekscommissies, een land waar corruptiegeld wordt betaald maar nooit wordt ontvangen, een land waar militaire nederlagen door de premier en uw geliefde uitbundig worden gevierd. En vergeet niet als u straks urenlang in de motregen in de file staat dat na de IJslanders de Nederlanders de gelukkigste wezens op aarde zijn.