‘Haat en nijd is het tussen rivaliserende clubs. Vooral als we spelen tegen de grotere clubs voel je de spanning in het stadion. Ook maakt de stand op de ranglijst uit. Zijn we in een winning mood dan is de stemming meteen veel relaxter.

Als steward is het opletten als iedereen naar binnen en buiten gaat. Tijdens de wedstrijd moet je alert zijn bij een doelpunt of wanneer er veel actie is op het veld. Je moet toezien dat er niet zomaar een fakkel wordt doorgegeven of een spreekkoor wordt ingezet. Maar meestal gebeurt er niets, AZ heeft een achterban die weinig problemen veroorzaakt.

Als steward ben je in de eerste plaats de gastheer van de wedstrijd. Jij bepaalt het beeld van de club. Je helpt mensen naar hun plek, wijst ze de weg. Het is de bedoeling dat mensen een leuke wedstrijd hebben. Het helpt niet als er dan alleen maar norse stewards in het stadion staan. Minder opvallend probeer je de taak van beveiliging te vervullen. Iedereen die het stadion binnenkomt wordt gefouilleerd. Ook wordt zoveel mogelijk voorkomen dat supporters van rivaliserende partijen elkaar tegenkomen. Supporters van de tegenpartij krijgen een voucher die ze vlak voor de wedstrijd in een andere plaats moeten inwisselen, om te voorkomen dat ze in de stad gaan rellen. Na de wedstrijd zet de politie kort de rotonde voor het stadion af zodat de supporters van de tegenpartij met de auto direct linksaf kunnen slaan. Ze komen dan op de snelweg waar ze pas in Castricum weer om kunnen draaien. De meesten denken dan: laat ook maar.

Een goede steward is sterk. Sterk met zijn mond. Je moet je met woorden kunnen verdedigen, altijd blijven communiceren. Je moet de macht hebben, maar deze hoef je niet constant te tonen. Toon je je kracht dan voelen supporters zich alleen maar uitgedaagd. Voor mij geldt: toon je respect, dan krijg je respect. Ik doe dit werk al 22 jaar en krijg de raarste dingen naar mijn hoofd geslingerd, maar ik lach er gewoon om. Ze proberen je uit te dagen, maar ik doe er niet aan mee.

Tijdens een wedstrijd stel ik me strategisch op. Ik sta in de hoek van het stadion zodat ik precies kan zien wat er in vak X1, X2 en Y3 gebeurt. Dit zijn de drie vakken achter het doel waar de harde kern zit. Veel van hen herken ik inmiddels van gezicht. De probleemschoppers zijn eigenlijk altijd maar een paar supporters die denken de hele wereld aan te kunnen. Zij zijn de rotte appels die de rest meenemen. Je pikt ze er vaak al snel uit. Ze hebben een capuchon over het hoofd getrokken en een sjaal over de mond. Mensen zijn nooit volledig goed of slecht. Het gaat erom te zorgen dat het grijze gebied niet de verkeerde kant opschuift.

Als mensen hier in het stadion komen gaat de knop om. Voetbal is een emotionele sport en velen hebben een slok te veel op. Ik probeer de emotie een stukje ruimte te geven, maar ook duidelijke grenzen aan te geven. Maakt iemand problemen dan nodig ik hem uit voor een gesprek en vraag om zijn persoonsgegevens. Negen van de tien keer helpt dit. Om te zorgen dat situaties niet uit de hand lopen, gaan we altijd met zijn tweeën op iemand af. Als we optreden proberen we zo uniform mogelijk te handelen. Je valt je collega nooit in het openbaar af. Pas na de wedstrijd bespreken we onenigheden.

Soms gaat het fout. Vooral Europese clubs zijn moeilijk. Daar zitten de grootste gekken tussen. Hoe Engelsen, Kroaten of Grieken met voetbal omgaan, dat is echt onvoorstelbaar. Onze harde kern kan dat nog wel prachtig vinden, maar het merendeel van de AZ-supporters vindt dat maar niets. Vijf jaar geleden kwam Olympiakos hier spelen. We hadden voor de ingang een menselijk schild gevormd, maar wanneer vijftienhonderd man zich tegelijk naar voren bewegen is er geen houden aan. Ze klommen over de hekken, het was één groot gekkenhuis. Wij zijn dat niet gewend hier.

De afgelopen jaren is er veel gebeurd om de veiligheid te vergroten. En dat werkt. Als er wat gebeurt is het bijna altijd medisch. Een hartaanval bijvoorbeeld. Mijn doel is dat mensen hier met een lach binnenkomen en ook weer met een lach vertrekken. Ik heb het gevoel dat ons dat heel goed lukt. Supporters hebben ons als veiligste club van het jaar gekozen.’

Ons kerstnummer met als thema ‘De vijand’ isdirect te lezen op groene.nl (€). Lees ook de inleiding van hoofdredacteur Xandra Schutte (gratis). Nog geen abonnee en dus geen toegang tot de artikelen en de digitale editie? U leest De Groene digitaal al vanaf 4,95 voor één week.