BVN staat voor (het) Beste Van Nederland. Dat klopt niet: zo’n beetje de helft van de programma’s is Vlaams. Ik heb daar geen behoefte aan. Ik ben namelijk geen Belg en ben voor een aparte zender, BVV.
Mogelijk loopt BVN vooruit op een gebeurtenis die in de toekomst vanwege een oplaaiende taal- en mentaliteitsstrijd onvermijdelijk is: het samenvoegen van Nederland met Vlaanderen en de Walen bij Luxemburg onderbrengen. Ergens zijn de Walen dan ook een beetje van ons, gezien de familiebanden tussen het Nederlandse en het Luxemburgse vorstenhuis. Iedereen blij. BVN doet niet aan ondertitels en dat is uiterst irritant want ik versta niets van de Vlaamse programma’s. Niets.
Andersom zal dat niet zo zijn: het Nederlands is immers een heldere, duidelijke taal. Een opkontje in de richting van een fusie is onlangs gedaan door het benoemen van Joke van Leeuwen als Dichter der Nederlanden; zij dient de liefde tussen Vlamingen en Nederlanders met dikke cupidopijlen aan te wakkeren. De kans bestaat dat BVN voortaan elke week, liefst op zondag, een dagsluiting uitzendt die geschreven is door Joke van Leeuwen.
Dat was punt 1. Punt 2 is dat de redactie van BVN voor ons bepaalt wat we te zien krijgen. Ook dat is uiterst irritant omdat de programmakeuze over het algemeen niet overeenkomt met wat ik graag zou willen zien. Ik wil geen Wie is de mol of Boer zoekt vrouw. Dat boeit me niet. Ik wil naar de WK afstanden kijken of naar het NK sprint. Ik weet wanneer die plaatsvinden en niets is hemeltergender dan MAX tv-wijzer of Het klokhuis voorgeschoteld te krijgen terwijl op datzelfde moment ergens ter wereld schaatsers zo hard mogelijk schaatsen. Op zondag zenden ze een uur Studio Sport uit. Precies het verkeerde uur! Voetbal! Daar zitten expats in Canada of Patagonië echt niet op te wachten. Die willen handbal, veldrijden, basketbal, de halve marathon van Egmond of shorttrack zien! Die willen een gevarieerd programma, met sympathieke sporters en geen ingeblikt Heracles-NEC met als eindstand 1-1! Maar het allerliefst willen ze naar schaatswedstrijden kijken, daar ben ik zeker van.
Ik schrijf dit omdat ik onlangs via de mail de BVN-tv-gids kreeg. Die begint altijd met een aantal aanstaande hoogtepunten. Hét hoogtepunt – een geheel nieuwe serie – is Freek Vonk in Australië. Toen brak ik en werd ik zeer mismoedig. Freek Vonk. Hij zal best een leuke gast zijn, maar ik kan er niet naar kijken omdat hij zo volstrekt niet origineel is. Hij speelt Steve Irwin na. Waarom altijd boven op een kaaiman of meterslange wurgslang springen en dan net doen alsof dat levensgevaarlijk is? Kun je dieren niet eens op een andere manier benaderen? Een beetje rustig en met beleid? Steve Irwin is niet voor niets dood. Die sprong dus ooit – onder water nota bene – op een pijlstaartrog. Dat beest was daar niet van gediend en spoot Steve vol met gif. ‘Bioloog en thrillseeker Freek Vonk gaat op ontdekkingstocht over het verst gelegen continent: Australië. Nooit van een veilige afstand, maar altijd van dichtbij en het liefst er bovenop.’ Even afgezien van het kreupele Nederlands: daar heb je het al: hij gaat hijgerig en schreeuwerig allerlei dieren bespringen die je beter niet kunt bespringen. Ik heb geen idee hoe oud Freek is. Maar iemand moet hem misschien even vertellen dat zijn rolmodel slechts 44 jaar oud geworden is.
Als toegift een anekdote die ik altijd al eens heb willen opschrijven. Dat is Freek Vonk z’n schuld, hij heeft immers verkering met Eva Jinek. Ik was eens bij Met het oog op morgen, op een avond dat Eva presenteerde. Ze kwam me zelf uit de regelkamer ophalen. Ik schrok een beetje, herkende haar nauwelijks, en blijkbaar las ze dat van mijn gezicht. Helemaal uit zichzelf zei ze: ‘Ja, ik ben ook maar gewoon een muts, hoor. Met ongekamd haar, een slobbertrui en gymschoentjes.’ Dat heeft me enorm en voorgoed voor haar ingenomen. Ik ben straal vergeten waarom ik in de radiostudio was.