Maurice de Hond, wie kent hem niet? Slechts één procent van de Nederlanders kent De Hond niet tot bijna niet, zo blijkt uit onderzoek. En 93 procent daarvan is objectief gezien dood of bijna dood. De beroemde opiniepeiler heeft zich de laatste maanden gecommitteerd aan de Deventer moordzaak. Hij stelt dat de man die veroordeeld is voor moord op de weduwe Wittenberg onschuldig in de gevangenis zit en dat de moordenaar ongestraft rondloopt. De Hond pakt het serieus aan, met veel argumenten. Maar alleen wie echt veel vrije tijd heeft, kan de Deventer moordzaak doorgronden. De reacties op de website van De Hond bevestigen dat beeld. Het lpf-geboe en -ba aldaar komt zichtbaar van mensen met weinig om handen. En al lezend vrees je voor de nieuwste wens van de Tweede Kamer: lekenrechtspraak. De sharia uit Hakkiaffistan zal welzijnspoëzie blijken als we deze mensen in toga hijsen.

De als een slechte imitatie van een nep-Simenon opgeschreven moordzaak is voor normale mensen lastiger verteerbaar. Dat komt door de achteloosheid waarmee de activisten onder leiding van De Hond doen wat ze politie en rechters verwijten: een onschuldige veroordelen. De door De Hond aangewezen kandidaat-moordenaar is immers niet veroordeeld, dus ook onschuldig. En dat De Hond zich van burgerbeschermer getransformeerd heeft tot belanghebbende met een reputatie op het spel maakt de zaak ook niet aantrekkelijker. Neem het briefje aan het Openbaar Ministerie dat De Hond vorige week in de Volkskrant zette. De Hond is boos dat het Openbaar Ministerie het onderzoek niet vrijgeeft op basis waarvan de man die nu in de gevangenis zit daar moet blijven zitten. De Hond, zo blijkt uit het stuk, komt daardoor in de problemen. Er zijn voor hemzelf «belangen aan de orde». Ja, allicht. Wie persconferenties geeft, heeft wat te verliezen. De vastzittende «onschuldige» verdwijnt naar het tweede plan.

De Hond speelt een eigenaardige rol. Zijn elkaar razendsnel opvolgende opiniepeilingen – Bent u voor Rita of Mark? Bent u tegen het Naardermeer of de A6-A9? – tonen nogal eens aan dat Nederlanders vaak iets anders willen dan het bestuur, dat het bestuur niet meer in contact staat met het volk. Vandaag zijn we tégen vliegtuigoverlast, morgen tégen autoverkeer en overmorgen vóór meer werkgelegenheid. En als blijkt dat die verlangens niet allemaal tegelijk kunnen, omdat politiek een uitruil van al die verlangens is en geen optelsom, dan zeggen we het vertrouwen in de rechtsstaat op. Wat ontzettend goed uitkomt, want daar heeft De Hond sinds de Deventer moordzaak ook heel wat over te melden. Zo ontstaat een autarkisch, populistisch proces, een cirkelgang van onrust, analyse en actie. De Hond is geen activist en geen opiniepeiler: De Hond is een politiek-industrieel complex.

Maar doe als de Chinezen en geniet van De Hond, want genezing is niet in zicht. De journalistiek is veel te dol op hem en zijn hapklaar gepresenteerde onderzoeken. De bestuurskundige Will Tiemeijer liet recent in zijn proefschrift zien waarom veel opiniepeilingen op zijn best flauwekul en op zijn ergst gevaarlijk zijn. Hij mocht dat toelichten in het Radio 1 Journaal. Eenmaal klaar zei de interviewer opgeruimd: «Zo, en dan nu het volgende item: volgens een peiling van Maurice de Hond…»