Europa, is vaak het antwoord. ‘Sommigen hebben geen idee waaraan ze beginnen’, zegt de Ivoriaan Diabati, die zelf al jaren in Niamey woont. ‘Smokkelaars hebben ze allerlei verhalen verteld. Dat de reis naar Libië maar een dagje duurt, dat het er veilig is, dat Italië vijftien kilometer verderop ligt.’

Niger is het belangrijkste doorgangsland voor migranten op weg naar de kusten van Noord-Afrika. Dit jaar trekken volgens schattingen honderdduizend mensen uit voornamelijk West-Afrika door het land. Een verdubbeling van het jaar ervoor. Tot aan de grens met Libië hebben ze geen visum nodig; pas daarna wordt hun tocht officieel ‘illegaal’.

Omar Baldé (18) uit Senegal zit in een van de busstations van Niamey, samen met tientallen anderen. Hij is op weg naar Libië om te werken, en wil daarna verder naar Europa. Engeland of Duitsland, een van die twee landen moet het worden. ‘Ik moet geld verdienen voor mijn ouders.’ Tot nu toe gaf hij al tweehonderd euro uit aan de reis, en zijn geld begint op te raken. Onderweg moest hij betalen bij politieposten, daar had hij niet op gerekend. De reis door de woestijn gaat hem nog eens zeker vierhonderd euro kosten. ‘Ik ben niet bang, helemaal niet. Wat er met me gaat gebeuren, is aan God.’

Dit jaar vielen in de woestijn in het noorden van het land al zeker vijftig doden; de politie borg hun uitgedroogde lichamen aan de grenzen met Algerije en Libië. ‘Het is een enorm gebied, we weten niet hoeveel lichamen we níet vinden’, zegt Goge Maimouna Gazibo, directrice-generaal van het Nationaal Agentschap voor de Strijd tegen Mensensmokkel.

Veel migranten die droomden van een betere toekomst in Europa hebben de hoop al verloren als ze in Niamey aankomen. Maar teruggaan is voor de meesten geen optie, ze moeten door. En dat moet Europa onder ogen zien, zegt Gazibo: ‘De EU-landen zouden soepeler moeten omgaan met het verlenen van visa, of hier helpen banen te scheppen. De meeste migranten zullen je vertellen dat ze al zo goed als dood zijn. Denk je echt dat de dreiging van opsluiting in een Europese gevangenis hen tegenhoudt? Natuurlijk niet.’