Petra Possel maakt een figuurlijke reis langs ’s werelds keukens door te praten, koken en eten met landgenoten wier wieg elders stond; of die koken in de traditie van gemigreerde voorouders. Zoals Tewa Muller, die het recept van grootmoeders onvergetelijke pom door enkele dames laat koken. Er was een kleindochter nodig die in de leer ging bij oma om de traditie door te geven. Wijs: het is ons noch haar kleindochters ooit gelukt de smaak van mijn moeders meer bijzondere gerechten terug te toveren, mede omdat ze vond dat je hoeveelheden ingrediënten moest aanvoelen. Ons niet gegeven.

‘Geuren van heimwee, smaken van verlangens’ klinkt het in de inleiding, want niet alleen Prousts madeleines roepen herinneringen en weemoed op. Al heeft Mokumse Tewa hooguit heimwee naar de Surinaamse mentaliteit. Haar pom-oma was een Pengel, zus van de befaamde premier ‘Jopie’. Volgens Tewa stammen de Pengels af van slaven op plantage Para en kregen ze van de plantagehouder een familienaam beginnend met P, net als Peroti’s en Pinassen. Dat klopt niet helemaal, ontdek ik: de plantage heette La Prosperité en het district Para. Dondert niks, en haar opmerking dat je om genetische redenen als Pengel moet uitkijken om te daten met Peroti en Pinas is curieus en informatief. Pom blijkt ‘een joods gerecht met creoolse twist’. Feestmaal, per familie verschillend. Erg begrotelijk voor de armere stadscreool: alleen al kip en zoutvlees in één pan. Aflevering 2 belooft juist een ‘pasta van de armoede’ uit Italië’s laars. Volgen onder meer Curaçao en Marokko.

Over Marokko gaat in z’n geheel Chez Benali, waarin Abdelkader, echtgenote Saida en dochtertje Amber dat land doorkruisen. Ze begonnen rond Essaouira en Agadir, waar de arganbomen staan die een bijzondere olie leveren. We zien, curieus, geiten door de arganbomen klimmen (gras is er nauwelijks) en we zien het arbeidsintensieve productieproces van noot tot olie.

Wat het tot veel meer dan school-tv maakt is het bezoek aan twee vrouwenprojecten. In het ene wordt gealfabetiseerd en voorbereid op klein ondernemerschap; in het andere werken vrouwen in een coöperatie die de olie produceert. Een werkdag levert vier euro’s op die mede gebruikt worden voor schoolboeken of een computer voor de kinderen. Beide projecten worden geleid door een vrouw, en vooral wat chemieprofessor en arganspecialist Zoubaida Charrouf voor en met de vrouwen doet is indrukwekkend. Ze aanbidden haar. ‘Hoe stimuleer je je kinderen naar school te gaan?’ vraagt Saida aan een leerling. ‘Je geeft ze af en toe een duw in de goede richting’, is het glimlachende antwoord. ‘Een pak slaag, bedoel je?’ ‘Ja’, zegt ze schaterend. ‘Het zijn maar tikjes hoor’, zegt Abdelkader geruststellend tegen de kijker. Tikjes die ook in Suriname makkelijk worden gegeven. Waarna smakelijk wordt gegeten.

Smakelijke verhalen!, zes delen, NTR, vrijdags vanaf 10 juni, NPO 2, 20.25 uur. Chez Benali, zes delen, KRO-NCRV, dinsdags vanaf 14 juni, NPO 2, 20.25 uur