En dan?
Belasting betalen?
Waarom niet?
De reden is dat je dan geen maffia meer bent, in de gevangenis belandt, en dus niets meer aan je leven hebt. Je bent dus gedoemd je illegale bezit op een of andere manier te beheren.
Wanneer je gaat kijken naar de grote maffia-arrestaties, dan zul je zien dat die vaak op Sicilië plaatsvinden. De godfather houdt zich daar verborgen in een oude familieboerderij. De vrouwen doen zijn wasje en brengen hem elke dag eten.
Hij is de gevangene geworden van zijn eigen kapitaal. Hij zou zijn geld misschien best willen ruilen voor zijn vrijheid, maar krijgt daarvoor nooit een garantie.
De legale grootverdiener heeft ongeveer hetzelfde probleem. Hij heeft miljarden. Een mooi huis, een lekkere vrouw, politieke invloed. Waarom niet gewoon belasting betalen?
Dat doet hij al.
Maar door de regelgeving betaalt hij niet te veel.
Hij is dus gedoemd zijn geld op een of andere manier te beheren. Maar dat gaat ten koste van zijn manier van leven.
Alle rijken weten dat het weggeven van geld onzin is. Dan heeft de ander alles, en jij niets. Dan verplaats je het probleem alleen maar. Bill Gates lost dit probleem op door ‘goed werk’ te doen, maar wat is goed werk?
Hij richtte schooltjes op, maar wat heb je aan schooltjes als er geen pedagogisch academies zijn, en wat heb je aan pabo’s als er geen universiteiten zijn, en wat heb je aan universiteiten als er geen studenten zijn, en wat heb je aan studenten als er oorlog gevoerd moet worden?
Bill en zijn vrouw reizen nu de wereld rond om te zien of ze ergens kunnen helpen – dat is hun manier van leven geworden. Iemand vertelde mij dat het geld van Gates het best gedijde als hij het had geschonken aan wetenschappelijk onderzoek dat wordt gedaan aan westerse universiteiten. Daar hadden dan de ontwikkelingslanden het meest profijt van.
Bill fungeert kortom als extra steun van de overheid – terwijl hij ook belasting betaalt, maar niet over dat extra geld dat hij wegschenkt.
Als Bill hetzelfde doet als de overheid, dan is het logisch dat de overheid hem als vriend beschouwt. Hij is een extra knop – een klein knopje misschien, maar toch – waaraan de economie en dus de overheid kan draaien. Bill en zijn vrouw geven veel aan de wetenschap, dan kunnen wij daarop misschien bezuinigen, denkt de overheid, dat scheelt weer. Dat is de reden waarom Bill toen hij onlangs in Nederland was aan Mark Rutte vroeg om weer meer aan ontwikkelingshulp te geven. Niet omdat hij zo begaan is, misschien ook wel, maar juist omdat hij niet wil dat een overheid op hem gaat leunen. Ook hier geldt de wederkerigheid. Ik betaal belasting en doe iets extra’s, daarvoor in ruil wil ik dat jullie je ook aan je afspraken houden.
Natuurlijk zegt Mark, net als Obama en iedere andere leider die met grootverdieners te maken heeft, ja, maar doet hij nee.
Wie geld verdient als water kan verdrinken of opeens in een overstroming terechtkomen.
De oplossing voor zowel Gates als de maffia is iets te vinden wat nog belangrijker is dan geld. Aanzien? Nee, hebben ze genoeg. Seks? Ook niet. Het gevoel goed te doen? ‘Goed doen’ bestaat alleen in the eye of the beholder.
De woorden oorlog en vernietiging blijven het langst hangen.
Ik denk dat het dus niet lang meer duurt of Bill Gates en de maffia gaan de oorlogsindustrie steunen. Allebei kunnen ze bijna niet anders als ze echt goed willen doen en de mensheid een dienst willen bewijzen.