Nu de van oorsprong maoïstische Parti du Travail Belge in Wallonië met een opmars bezig is, vragen politici het zich hardop af. Onder de charismatische Raoul Hedebouw (39) heeft radicaal links de wind in de zeilen in Wallonië. De tweetalige politicus, kind van Vlaamse arbeiders, snoept met zijn vlotte voorkomen steeds meer aanhangers weg bij de Parti Socialiste (PS). De antikapitalistische ptb, die onder meer pleit voor een rijkentaks en een dertigurige werkweek, stijgt in de peilingen en zou op 18 procent van de kiezers kunnen rekenen.
Hedebouw, bioloog van opleiding, laat vooral van zich horen in het Belgisch parlement, waar hij strijdt voor ‘sociale rechtvaardigheid’ en tegen het ‘besparingsliberalisme’ van de federale regering. Tot voor kort was zijn populariteit vooral een probleem voor de Waalse minister-president Paul Magnette van de PS. Hem wordt door Vlaamse politici aangewreven dat zijn regering zich in oktober tegen het internationale handelsverdrag met Canada (Ceta) keerde, omdat hij de hete adem van de ptb in zijn nek voelde.
Met slechts twee zetels in zowel het Waalse als het Belgische parlement is de enige unitaire partij van België vooralsnog een splinterpartij. De Vlaamse poot, de pvda, is zelfs alleen in een aantal gemeenteraden vertegenwoordigd.
Hedebouw is daarom ruim voor de volgende verkiezingen begonnen met een charmeoffensief. Hij nam deel aan de tv-quiz De slimste mens ter wereld. Tot ergernis van Vlaamse politici won hij een aflevering en veroverde de sympathie van veel kijkers. ‘Figuren als Hedebouw baseren hun voorstellen op het herstel van een ideologie die in het verleden miljoenen slachtoffers heeft gemaakt’, vond voorzitter Gwendolyn Rutten van de Open VLD in De Morgen. ‘De media zijn niet geïnteresseerd in de gevaarlijke inhoud van die partij.’ Bij de Franstalige liberale MR gaan stemmen op om de ptb van het scherm te weren en politiek te isoleren, zoals destijds gebeurde met het Vlaams Blok, nu Vlaams Belang.
Politicoloog Carl Devos stelde daarentegen in De Standaard dat de partij, in tegenstelling tot het Vlaams Blok, geen grondrechten wil aantasten. ‘Als je weigert de discussie aan te gaan, kun je ook niet aantonen dat hun oplossingen onuitvoerbaar zijn. De politieke tegenstanders van de pvda zijn gewoon bang dat Hedebouw de kiezers zou kunnen verleiden.’