Onder aan Utrecht, mijlenver fietsen van het centrum, bungelt een saaie, burgerlijke gezinswijk. De wijk heet Lunetten en er gebeurt eigenlijk niet zo veel. ‘Althans, zo staat het bekend’, zegt Diana Bak.
Onder aan Utrecht, mijlenver fietsen van het centrum, bungelt een saaie, burgerlijke gezinswijk. De wijk heet Lunetten en er gebeurt eigenlijk niet zo veel. ‘Althans, zo staat het bekend’, zegt Diana Bak. Ze is net klaar met haar yogales en zit in de lunchroom nog even een kop latte te drinken met haar medecursisten. ‘Het is echt waar’, zegt ze, ‘ik ken niemand die hier bewust is komen wonen. Maar iedereen die je spreekt wil blijven. Gratis parkeren, veilige straten, en veel groen. Het is de parel van Utrecht.’
De yogales wordt elke woensdagochtend gegeven in een bovenzaal, hier op Fort Lunet IV. Deze lunchroom annex vergaderruimte is in korte tijd een populaire ontmoetingsplek in de wijk geworden, voor flexwerkers, fietsers en fijne gezinnetjes die op zaterdag taart komen eten. Het bijzondere is dat het wordt gerund door mensen met een verstandelijke beperking. Die onderhouden ook het groen in de omgeving.
Door het raam zien we een jongen die op z’n dooie akkertje een berg houtsnippers moet verplaatsen. ‘Deze jongens doen hier al het eenvoudige onderhoud’, vertelt Alexandra Landman, een van de begeleiders. ‘We zorgen voor het hele park, met de twee kazematten die er staan. We hebben ook een fietsenmaker en een werkplaats voor houtbewerking, waar we kleine dingen maken, zoals vogelhuisjes. En verder hebben we een moestuin. De oogst gebruiken we weer in onze keuken.’
Het initiatief past goed bij de wijk, zegt Landman. ‘Er wonen heel veel sociale, groene mensen hier. Daar sluiten we zo veel mogelijk bij aan, door biologische, eerlijke producten te bereiden. Of door gewoon de tomatensoep ongezeefd te laten. In Lunetten wonen mensen die willen zien wat er in hun soep zit!’
Het is geen toeval dat GroenLinks in Lunetten de grootste partij is. ‘Je komt hier overal mensen tegen die biologie of sociale wetenschappen hebben gestudeerd’, zegt Wendy Tagage, ‘dat trekt elkaar blijkbaar aan.’ Ze is hier met een vriendin en haar dochtertje, die op tafel een duplobouwwerk aan het maken is. Het is een progressief volk, de Lunettenaren. ‘Op school zit in elke klas wel een kind met twee vaders of moeders.’
Waar maken de wijkbewoners zich zorgen over? De sociale voorzieningen, zeggen de meeste bezoekers. ‘Hoe het buurtcentrum wordt uitgekleed, het jeugdteam, dat is echt heel jammer’, zegt er een. En natuurlijk die vermaledijde snelweg. Lunetten ligt ingeklemd tussen de A12 en de A27, en Den Haag wil die laatste ook nog verbreden. De bewoners zijn massaal in actie gekomen. ‘Onlangs is er in no time via crowdfunding dertigduizend euro opgehaald, om een tegenonderzoek te betalen’, vertelt een van de yogavriendinnen. ‘Daaruit is gebleken dat die hele verbreding niet eens tegen files helpt. Maar ze gaan gewoon door.’
Hoe groen de wijk ook is, vieze lucht hou je niet tegen. In feite woon je hier in een paradijs, alleen je leeft wat korter.
GroenLinks haalde bij de Provinciale-Statenverkiezingen van 2015 in Lunetten 22 procent van de stemmen