Ignatieff
Ik snap niet waarom jullie die rechtse Amerikaanse bal van een Michael Ignatieff aan het woord laten (in De Groene van 22 juni). Natuurlijk doet Osama bin Laden de zaak van de armen in de wereld niet veel goed (daar wil ik om wedden, maar dat is gewoon te verifiëren). Waar het echter om gaat, is dat deze figuur door brede lagen van de wereldbevolking als held wordt vereerd. Dat mag nog zo verkeerd zijn denk aan onze eigen Pim , Bin Laden heeft hier wel op weten in te spelen. Was er minder ongelijkheid in de wereld, en minder reden tot haat jegens de grootmachten, dan had een Bin Laden niet kunnen opstaan.
Nog een puntje: als Amerika (of een andere staat) zegt dat zij onder omstandigheden Nederland zal binnenvallen, dan is dat wel degelijk een belediging en oorlogstaal. Je mag het bagatelliseren «het zal toch wel nooit gebeuren» , maar dat is dan onze zaak. Ik wil dat helemaal niet horen van de poten tiële agressor. Uiteindelijk zal iedereen die afspraken wil maken met mensen, politieke afspraken of handelsbetrekkingen (dus zeker ook Amerika) erkennen dat je moet afgaan op wat iemand zegt. Een woord een woord, een man een man. Als je daar niet op kunt bouwen, dan is het eind zoek.
MARCO BLEEKER, Amsterdam
Rosenthal
Wat een feilloze analyse van de VVD door Uri Rosenthal (in De Groene van 1 juni). Wat jammer dat partijvoorzitter Eenhoorn niet beschikt over een dergelijke zelfreflectie. Met zijn uitspraak dat Dijkstal meer Jip & Janneke-taal (lees: harde rechtse retoriek) moest uitslaan en zijn publieke overweging om Dijkstal niet meer in te zetten bij grote debatten speldde hij zijn lijsttrekker een brevet van onvermogen op. De totaal misplaatste vergelijking van Fortuyn met Mussolini toonde andermaal zijn ongeschiktheid. Hem rest na de electorale afstraffing van 15 mei, in navolging van Dijkstal, dan ook niets anders dan aftreden. Dat appelleert aan realiteitszin waar Rosenthal op doelt.
HUGO LOGTENBERG, Amsterdam