Genvoedsel
Leuk om eens een genuanceerd artikel te lezen over de genetisch gemanipuleerde landbouw («Genetisch gemodificeerd de honger te lijf» in De Groene Amsterdammer van 8 mei). Dat is in het recente verleden wel eens anders geweest. De auteur van het stuk, Marcel Ham, heeft het echter over «een gewas ( ) dat geen last heeft van onkruid». Voor mijn werk bij consumentenvereniging Goede Waar & Co heb ik jarenlang de ontwikkelingen op dit gebied kritisch gevolgd, maar dit argument vóór gentech-gewassen ben ik nooit tegengekomen. Deze gewassen zijn er dan ook niet en zo ver ik weet worden ze ook (nog) niet ontwikkeld. Misschien heeft de schrijver het hier over gewassen die door hun genetische aanpassing bestand zijn gemaakt tegen bestrijdingsmiddelen. Maar als dit soort gewassen geen last wil hebben van onkruid, dan moet er flink worden gespoten. Dat lijkt me niet de oplossing waar Afrikaanse boeren (duur) en het milieu (vervuiling) op zitten te wachten.
SANNE VAN DER WAL, Amsterdam
Politiek sonnet
Verbaasd las ik het «Politiek sonnet» van Theodor Holman (in De Groene Amsterdammer van 8 mei). Ongenuanceerd en haperend probeert hij zijn persoonlijke afkeer uit te drukken over Donners uitspraken over de eigen verantwoordelijkheid van de media. Allereerst vind ik het stuitend dat Holman te pas en te onpas zijn onderbuik gevoelens een plaats geeft door het koningshuis en Donner te bestempelen als arrogant, dom en ondoorzichtig. Verder getuigt zijn ondoordachte geneuzel van weinig nuchterheid en realiteitszin betreffende de invloed van de media op de publieke opinie. Als Holman goed geluisterd had, had hij kunnen merken dat Donner helemaal niet uit was op inperking van persvrijheid. De kern van zijn pleidooi lag juist bij de eigen verantwoordelijkheid van de maatschappelijke functie van de pers: het zo duidelijk en objectief mogelijk verschaffen van informatie. Het onder invloed van commerciële beweegredenen verkopen van lucratieve onzin, waar veel media tegenwoordig hun core business van maken, roept de vraag op aan wie de media eigenlijk verantwoording af moeten leggen. Het is een groot goed dat wij een vrije pers hebben, maar dat botst toch niet met universele waarden als wederzijds respect, integriteit en eigen verantwoordelijkheid? Of wil Holman graag weer met zijn neus op de feiten worden gedrukt wanneer een of andere idioot in naam van vrijheid en democratie de volgende politieke moord pleegt?
Holman heeft het idee dat hoge bomen door de media afgehakt zouden worden. Hoge bomen zijn vaak mensen met lef en originaliteit, die kleur en gezicht geven aan politiek en maatschappij. Zulke figuren zouden kritisch gekoesterd moeten worden. Ik troost me met de ironische gedachte dat juist niet gemiddelde zeurpieten nieuwe trends in gang zetten. Ik hoop hartgrondig dat Donner met zijn neus in de wind onverstoorbaar zijn werk blijft doen op een integere manier, zonder zich te verlagen tot vrijblijvende scheldpartijen. Get a life!
CHRISTOPHE LASEUR, Amsterdam
Rectificatie
In het fotobijschrift bij het artikel «De wraak van arm India» van Salman Rushdie (in De Groene Amsterdammer van 22 mei) stond een fout. Sonia Gandhi was, is en wordt geen president.
Redactie