Correcties, aanvullingen en stommiteiten Ons artikel over de handel en wandel der onderwijsinspectie (De Groene van 29 april) droeg de kop ‘Onderwijsgestapo’. Dat was een wel zéér krachtige term, die bovendien niet op het heden maar op het verleden sloeg. De betrokkenen hebben zich hieraan gestoten en hebben recht op verontschuldigingen. Centraal wonen In zijn artikel ‘Stofnesten’ schetst Joris van Casteren (De Groene van 12 april) aan de hand van een bezoekje aan een Centraal Wonen-project in Lelystad de teloorgang van de CW-idealen uit de jaren zeventig. Dat het niet goed gaat met veel in de jaren zeventig en tachtig opgezette woongemeenschappen zal ik niet bestrijden. Maar het gevoel dat gemeenschappelijk wonen niet meer van deze tijd is deel ik niet. Veel zaken in het artikel herken ik – als bewoner en een van de initiatiefnemers van een CW-project in Leiden – maar al te goed. Ons project (met 37 huurappartementen) is in 1986 betrokken met minder hooggestemde idealen. Voor de meesten gaven de praktische voordelen de doorslag.De eerste jaren namen we besluiten volgens het basisdemocratisch model. Na vijf jaar tobben verruilden we dit beslismodel voor een gewone bewonersvereniging. Ook bij ons kregen de mensen het drukker met zichzelf, wat leidde tot verwaarlozen van de taken. Jarenlang sluimerende conflicten lossen zich op den duur vanzelf op door verhuizing. Ook nu nog is er veel belangstelling voor gemeenschappelijk wonen, zeker in Leiden. Maar de plaatselijke politiek vindt die vier projecten uit de jaren tachtig welletjes. Een vijfde project wacht al tien jaar op realisatie. Met pijn in het hart hoop ik binnenkort mijn te klein geworden woning te verruilen voor een grotere in dit nieuwe project. BERT DIJKSMAN, Leiden