Zeker niet omdat het plaatje getweet was door een parlementslid van de grootste oppositiepartij, de Democratic Alliance. anc’s chief whip noemde de foto ‘vernederend en racistisch’ en bracht de kwestie voor de Zuid-Afrikaanse Mensenrechtencommissie (sahrc).

De partij die tijdens de recente verkiezingen moeiteloos 62,15 procent van de stemmen vergaarde kon evenmin waardering opbrengen voor de cartoon Congress of Clowns op de website van Eyewitness News, die anc-stemmers afbeeldde als onnozelaars die blind hadden gestemd op een partij van clowns die hen de afgelopen vijf jaar akelig in de steek hadden gelaten. De stemmers kregen het predicaat ‘we the poephols’, een verwijzing naar ‘we, the people’, de openingswoorden van de in 1996 aangenomen grondwet. Eywitness News en de makers van de cartoon boden hun excuses aan. Het mocht niet baten, ook deze kwestie ging naar de sahrc wegens ‘racisme’ en ‘een schending van de mensenrechten en waardigheid’.

De partij was nog niet klaar. Ook public protector Thuli Madonsela moest eraan geloven. Zij had volgens het anc tijdens een discussie op de Universiteit van Johannesburg de kiezers vergeleken met mishandelde vrouwen die ondanks alles bij hun intimiderende echtgenoot blijven. Dat was wat kort door de bocht. Madonsela had de vergelijking gemaakt in de context van kiezers die zich ervan bewust zijn dat ze stemmen op mensen die fouten hebben gemaakt, maar blijven hopen dat de parlementariërs van die fouten hebben geleerd en de zaken nu beter aanpakken. Het syndroom van de mishandelde vrouw die blijft geloven in de man die ooit zei dat hij van haar hield. Hup, naar de sahrc.

En terwijl ze toch bezig waren, het anc rakelde ook een vier weken oud commentaar van de Mail Guardian op waarin het progressieve weekblad zijn lezers opriep om ditmaal niet op het anc te stemmen. De ANC Jeugdliga bracht busladingen jonge aanhangers naar het kantoor van het blad en protesteerde daar tegen de ‘Mail Garbage’ en zijn ‘blanke bazen’. En de media moesten ‘fokof’.

Het zet een nare toon voor de komende periode. Het optimisme van tien jaar geleden heeft plaatsgemaakt voor verbittering, met een politiek speelveld vol slechte verliezers en slechte winnaars. En altijd weer die rassenkaart…