1. Antibodies (Theater Rotterdam)
Wat was dít nou weer, kan de voornaamste gedachte zijn na afloop van Antibodies. Zo weinig voldoet de nieuwste creatie van performersduo Suzan Boogaerdt en Bianca van der Schoot aan wat je al kent. Het is zoeken naar een manier om je te verhouden tot deze vervreemdende gebeurtenis. Maar misschien blijft-ie juist daardoor nog lang in je (onder)bewustzijn aanwezig. Boogaerdt betreedt in haar eentje een afgesloten, zaalhoge transparante koker waar het publiek omheen zit. Een doorzichtig masker maakt haar een gestileerde vrouw uit een gladde soap of een computerspel, terwijl haar lichaam in ondergoed kwetsbaar oogt. Dromerig traag bewegend manipuleert ze organisch rommelig in elkaar geknede mens-achtige objecten die zij zelf van ogen voorziet. Een manshoge slappe pop, wellicht haar innerlijke evenbeeld, trekt ze uit elkaar. Een mollig kindfiguurtje neemt ze op schoot, en uit haar buik gebaarde levensresten worden een grafheuvel. Van elke gestalte neemt de vrouw onbewogen afscheid. De doorgaande beweging van haar handelingen, begeleid door een sinistere soundscape en weerspiegeld in amorfe videogestaltes op de projectieschermen aan vier zijden van de koker, kruipt onder de huid van de bezoeker. Het is een prachtige verbeelding van het doormaken van levensstadia. De fysieke taal is weldadig in een tijd waarin communicatie via het beeldscherm overheerst. En het beeld van de mens als passant in een natuurlijke cyclus is wonderlijk troostend.
Antibodies is van 2 t/m 6 februari 2021 te zien bij Frascati
2. Digital Silence (Building Conversation)
De creativiteit die theatermakers in lockdown zijn gaan loslaten op digitale podia zorgde voor de intrede van het genre ‘zoomtheater’. Bij de een was dit een bewerking van een bestaande voorstelling; anderen maakten, spelend met de beeldkaders van dit vergadermedium, ensceneringen in een compleet nieuwe vorm (1000 & 1 Nacht van Tryater, Dronken mensen van het NNT, Memento mori van Nineties Productions). De meest vervullende theatrale toepassing van Zoom bleek opvallend genoeg een voorstelling zonder acteurs. Bij Digital Silence van het communicatie-onderzoekscollectief Building Conversation worden per keer zestien deelnemers uitgenodigd om zwijgend een uur met elkaar door te brengen. Met de aanwijzing om de computer of laptop zo neer te zetten dat de camera zicht biedt op de ruimte om je heen, deze niet te verplaatsen en het beelscherm op ‘gallery view’ te zetten. Het resultaat is onverwacht magisch: in de zestien nevengeschakelde kaders worden huiskamers toneeltjes met de bewoner als performer. Spontaan gaan die de belichting aanpassen van hun eigen decor, daar interessante posities voor zichzelf in zoeken, of tafereeltjes creëren met voorhanden huisraad. Maar je kunt ook de rust nemen om het beeld en het geluid in de andere huispodia waar te nemen: een kat die bij iemand contact zoekt, een ambulance die bij verschillende zoomers langskomt, het toenemende duister achter de ramen van verschillende kamers. Bijzonder hoe digitale communicatie zoveel intimiteit en verbondenheid teweeg kan brengen tussen zestien onbekenden.
3. Het eind van het begin van het einde (Artemis/Zuidelijk Toneel/hetpaleis)
De jeugdvoorstellingen van regisseur Jetse Batelaan zijn al decennialang ook een tractatie voor volwassenen. Batelaans nieuwste bedenksel is een omvangrijke schouwburgproductie die zich in omgekeerde volgorde voltrekt. In de rol van schoonmakers en decorbouwers doen acteurs al hun handelingen achterwaarts. Langskomende teksten prikkelen de toeschouwers vanaf acht jaar om na te denken over hoe verbeelding eigenlijk werkt. Om te merken hoe theaterpubliek niet meer nodig heeft dan geschilderde doeken en wat woorden om zich een toekomstig woud voor te stellen dat een toekomstige stad heeft overwoekerd. Een hilarische tegenkracht vormt een gezelschap rondgeleide investeerders dat de ‘lege’ schouwburgruimte komt bezichtigen, en dat alle opgeroepen verbeelding negeert. Een actueel, poëtisch, filosofisch en enorm grappig pleidooi voor het theater dat het in coronatijd zo moeilijk heeft.
Voor speellijst zie artemis.nl