CDA-kamerlid Ten Hoopen heeft de afgelopen tijd veel eigenaren van bedrijfspanden gesproken. Ze belden hem omdat ze last hebben van krakers. Kraken wordt toegestaan als een pand langer dan twaalf maanden leegstaat. Eigenaren kunnen weinig uitrichten tegen lanterfanterende kunstenaars in vieze kleren die hun panden betrekken en bovendien ongure vrienden uit het buitenland uitnodigen voor ruige feesten met drugs. Van de rechter mag een pand worden ontruimd zodra er een nieuwe bestemming voor is. Maar in de huidige sombere economie is het overschot aan kantoorruimte aan de straatstenen niet te verhuren, jammerden de eigenaren. Laat staan als er elke avond een houseparty is. Met de hoorn tussen kin en schouder geklemd begon Ten Hoopen een verontwaardigde motie te tikken waarin stond dat het welletjes is. Het kraken van leegstaande bedrijfspanden zou verboden moeten worden.

Vorige week nam een verslaggeefster van Radio 1 Ten Hoopen voor het eerst van zijn leven mee naar een kraakpand en de bewoners. Het kamerlid zag met eigen ogen hun geïmproviseerde keuken, dronk hun oploskoffie en zat op hun meubels van het grof vuil. Het was allemaal nog veel viezer dan hij had gedacht. En viezigheid trekt criminelen aan. «Als het aan mij ligt», mijmerde hij hardop, «wordt ook het kraken van woonhuizen verboden.» De krakers plukten zenuwachtig aan hun oorringetjes. Ze legden uit dat ze geen houseparty’s organiseren en geen criminele buitenlanders in huis hebben. Ze waren wanhopig, omdat er nergens woonruimte te vinden is, terwijl miljoenen vierkante meters kantoorruimte leegstaat.

Toegegeven, feesten van kunstenaars horen daar niet thuis. Maar dat niet iedereen uit woningnood kraakt, betekent niet dat er geen woningnood is. In Delft wonen studenten in gemeubileerde zeecontainers, als noodoplossing.

In steden als Amsterdam en Utrecht is er géén oplossing. De wachttijd loopt in de jaren. Het zijn juist studenten die weer kraken, omdat ze ergens moeten wonen. Geen werkschuw schorem dus, maar onze enige hoop dat er in die krankzinnige voorraad kantoorruimte ooit nog wordt gewerkt.

Ten Hoopen toonde niettemin ruggengraat: «We hebben hier een parlementaire democratie, dus als je het ergens niet mee eens bent, kun je gaan stemmen.» Het CDA houdt niet van potverteerders, wél van duidelijkheid. Balkenende noemt gedeeltelijk arbeids ongeschikten liever «gedeeltelijk arbeids geschikt».

Ten Hoopen heeft hieraan zijn eigen bijdrage geleverd. Er is kennelijk geen tekort aan woningen, er is een overschot aan woningzoekenden.