Rond de nieuwe film van Marvel, waarin een vrouwelijke superheld de dienst uitmaakt, is een rel ontstaan nadat hoofdrolspeler Brie Larson zou hebben gezegd dat ze geen films voor ‘witte mannen van middelbare leeftijd’ maakt. De fanboys woedend. Internettrollen uit hun gelederen richtten hun pijlen op de film, Captain Marvel, om de recensiecijfers op websites negatief te beïnvloeden. De wraakactie mislukte. De film is een hit.
Dat Larsons uitspraak een van haar eerdere films betrof, maakte het trollenleger weinig uit. Daar komt bij dat ze zich ook heeft uitgesproken over het slag journalisten waarmee ze in de publiciteit van haar films te maken krijgt. Volgens haar betreft het ook te vaak ‘witte mannen van middelbare leeftijd’. En daar is ze van plan een stokje voor te steken.
Deze achtergrond plaatst schrijver dezes in een lastig parket. Want én fanboy én ‘witte man van middelbare leeftijd’ (maar geen trol). Die al sinds hij zich kan herinneren comics leest, ook die waarin Captain Marvel de Skrulls, of eigenlijk de Kree, bevecht met superatoomkrachten in haar of zijn armen. In de film is de oorspronkelijke Captain Marvel een vrouw, Mar-Vell (Annette Bening), die in Amerika in de jaren negentig gevechtspiloten opleidt. Onder hen bevindt zich de jonge, blonde Carol Danvers (Brie Larson) die onder begeleiding van Mar-Vell de nieuwe Captain Marvel wordt.
Van de Captain Marvel van weleer is geen spoor in de nieuwe film. Maar het verhaal van Danvers is sterk genoeg om het gemis op te vangen. Haar verleden als meisje dat consequent te horen kreeg dat ze niets kon, spreekt niet alleen tot de huidige tijdgeest, maar past ook in de moraal van het genre: superhelden zijn buitenstaanders die leren om door eigenwaarde en zelfvertrouwen eigen demonen te bestrijden én om de mensheid te helpen.
In Captain Marvel komt daar een dimensie bij: de superheld als een strijder voor diversiteit. Danvers’ beste vriendin is een alleenstaande zwarte moeder. Ook blijkt de ‘vijand’, de buitenaardse Skrulls, in werkelijkheid politieke vluchtelingen op zoek naar een thuis. De overheid, belichaamd door Nick Fury (Samuel L. Jackson), agent van de intelligentiedienst S.H.I.E.LD., leert een menselijker beleid te voeren – door het Avengers-superheldenteam bestaande uit meer gekleurde wezens én, dare I say it, witte mannen van middelbare leeftijd, op te richten.
De nieuwe film is behalve relevant ook spannend en grappig. De special effects zijn zo goed dat de beelden de meest geharde comicslezer zullen bekoren. Die fans, of ze nu meisjes of trollen of van die mannen zijn, hadden nooit kunnen dromen dat de getekende bladzijden van Stan Lee, Jack Kirby en de andere koningen van de comics er op het grote doek zo spectaculair uit zouden kunnen zien. Toch is het zo. Het is een wonder.
Nu te zien