Met de professionalisering van deze evenementen is ook de festivalcultuur de afgelopen decennia veranderd. Veiliger, schoner, duurzamer, maar ook steriel, voorspelbaar en braaf.
Een festival als Best Kept Secret toont aan hoe volwassen het muziekfestival is geworden, alles is tot in de puntjes geregeld. Als je terugdenkt aan het muziekfestival waar het allemaal is begonnen, Woodstock (oké, ik heb alleen de documentaire gezien), dan is het een mooie reis geweest. Van een vrijgevochten, anti-autoritaire, uit de hand gelopen teringzooi naar een klinisch schone, duurzame natuuromgeving. Geen plastic beker meer op de grond te vinden, bandjes met een chip voor consumpties, en uitsluitend biologisch eten. Idyllisch, comfortabel en ontspannen.
Historisch gezien is de functie van een festival ontspanning van de orde, een onderbreking van de discipline in de publieke ruimte. Het opmerkelijke aan het huidige muziekfestival is dat het steeds minder een onderbreking van de orde is, maar een extensie van de gedisciplineerde samenleving. Veilig, gecontroleerd en efficiënt geregeld.
Om het nietzscheaans te zeggen: mensen gaan naar festivals om los te gaan en in vervoering te raken, al dan niet met chemische middelen. Ze gaan, kortom, voor de Dionysische krachten. Maar inmiddels overheersen de Apollinische krachten, alles is beheerst, doordacht en overdacht.
Natuurlijk kan de muziek je nog in vervoering brengen maar door de ongelofelijk efficiënte organisatie waarbij in alle behoeften van de festivalganger wordt voorzien is het wel een streng georganiseerde vervoering.
Beeld via Best Kept Secret