Het was een heerlijke David versus Goliath-mythe: de middelmatige voetballer Bosman vocht voor zijn recht en haalde en passant de gehele internationale voetbalwereld overhoop. Met volle teugen heb ik er destijds van genoten. Ook van de ondergang van Sport Zeven. Met een vriend maakte ik toen satire voor de radio. Wekelijks staken we de draak met de mannen van het sportkanaal die op de persconferentie zo pontificaal hadden aangekondigd dat ze ‘iets nieuws’ gingen beginnen. Vaak hoefde je alleen maar letterlijk te herhalen wat ze zeiden en het was al lachwekkend. Het was een marginaal radioprogramma op een amper beluisterde zender, maar na het faillissement van het sportkanaal schreven we het succes ook een beetje op ons conto. Sport Zeven was onze Buckler. We hadden het initiatief dood geridiculiseerd, zoals Youp van ’t Hek eerder het alcoholvrije biertje.

Als machthebbers onderuitgaan is het sowieso leuk. Ook afgelopen tijd is er weer flink gesmaald om de teloorgang van World Online. Dat Nina Brink na haar val landde in het pluche met vele miljoenen op zak, mocht de pret niet drukken. Het rancunesentiment is zo sterk dat mensen geen oog meer hebben voor de gevolgen van de ondergang van de geprivilegieerde. Soms zijn ze er echter indirect zelf de dupe van. Vorige week luidde G. Brouwer, de penningmeester van het Nederlandse Betaald Voetbal, de noodklok. Over het boekjaar 1989-1999 kwam het verlies uit op 28,9 miljoen gulden. De oorzaak van de misère zoekt Brouwer bij, u raadt het al, het Bosman-arrest en de mislukking van Sport Zeven. De afgelopen vier jaar zijn de inkomsten weliswaar fors gestegen, maar minder dan het geval zou zijn als de sportzender niet failliet was gegaan. Sinds het Bosman-arrest zijn de spelerssalarissen daarentegen enorm gestegen. De lasten van de vier grote clubs liepen op van 107 naar 278 miljoen per jaar. Vier jaar geleden maakten de eredivisieclubs samen nog winst, nu lijden ze een fors verlies en hoop op verbetering is er amper. De plannen om de hoogte van de transfersommen aan banden te leggen, kunnen de genadeklap betekenen. Volgens de nieuwe plannen van de Fifa zou een speler als Van Nistelrooij niet 65 maar slechts 14 miljoen hebben gekost. Zonder hoge transfersommen zijn de salarissen helemaal niet meer op te brengen. Dus zullen die omlaaggaan. Een uitstroom van goede voetballers lijkt onafwendbaar. Ajax-Feyenoord wordt zoiets als nec-nac. De revolutie in de voetbalwereld en de opstand tegen de commercie hebben uiteindelijk alleen de positie van de rijken in het voetbal versterkt. De tegenstellingen zijn groter, niet kleiner geworden. David won één slag, Goliath de oorlog. Maar wie dacht daaraan toen hij naar hartelust gniffelde en spotte? Ik in ieder geval niet. Leedvermaak is geen al te prettig sentiment.