In Turkije worden dagelijks journalisten bedreigd en/of gearresteerd: zo behandelt Turkije journalisten die kritiek leveren op de staat of op de activiteiten van extreem-rechts, dat een stevige positie heeft in leger, politie en de Turkse veiligheidsdienst MIT. De MHP is oververtegenwoordigd in de speciale militaire eenheid ‘Özel Tim’, die de PKK bestrijdt. Die strijd wordt op Nederlands grondgebied voortgezet. Mehmet ülger en ikzelf, medewerkers van De Groene Amsterdammer en de Volkskrant, publiceerden onlangs een boek over Grijze Wolven in Nederland. Op dringend advies van de politie hebben wij ons kantoor en onze woningen verlaten. ‘Voor minstens enkele maanden’, aldus de recherche.
De ernst van de situatie werd vorige week duidelijk. Vertrouwelijke informatie van de CID (Criminele Inlichtingen Dienst) gaf aan dat het de Wolven menens was. Op donderdagavond 16 oktober mochten wij onder begeleiding van twee politieauto’s nog enkele spullen in onze woningen ophalen.
Anders dan Turkije heeft Nederland een overheid die om journalisten geeft. Die journalisten moeten wél onderduiken. Nederland staat blijkbaar machteloos, maar tegen wie? Tegen de Grijze Wolven? Of tegen Turkije? De Turkse staat blijkt verweven met de rechts-extremistische (drugs)maffia. Dat werd duidelijk na de parlementaire enquête die in Turkije werd ingesteld toen in een geruchtmakend verkeersongeluk, op 3 november vorig jaar bij het plaatsje Susurluk, de MHP'er Abdullah Çatli om het leven kwam. Deze gezochte crimineel bleek door het leven te gaan als politiefunctionaris. Hij had een valse identiteitskaart, voorzien van de handtekening van Mehmet Agar, op dat moment minister van Binnenlandse Zaken.
Zowel de Grijze Wolven als de PKK zetten hun strijd op Nederlands grondgebied voort. Niet alleen Grijze Wolven hebben een plek in de onderwereld. Ook ‘PKK, Dev Sol en andere kleinere groeperingen’ zijn ‘actief met de maffia verbonden’, aldus het IRT-onderzoek. Tussen deze groeperingen vinden schietpartijen en liquidaties plaats. Tot nu toe stelt Nederland zich laks op. Het gaat om Turkse schietpartijen, nietwaar? Het wil niet echt tot de Nederlandse staat doordringen dat de oorlog tussen de PKK en de Turkse staat naar ons land is geëxporteerd.
Dit voorjaar liepen de spanningen in de Turkse gemeenschap hoog op na de aanslag op de familie Kösedag in Den Haag. Vervolgens voerde minister Dijkstal ‘rondetafelgesprekken’ met Turkse organisaties. Hij kwam tot de conclusie dat moskeeën een sleutelrol moeten vervullen in het integratieproces. Nederlanders, zo meende Dijkstal, moeten de voormannen van de moskeeën betrekken bij het oplossen van problemen als drugsoverlast.
Zo kaatste Dijkstal de bal terug naar de bevolking van Turkse afkomst. Uitgerekend naar hun moskeeën, waarvan er steeds meer in handen zijn van fundamentalisten of Grijze Wolven. In navolging van Dijkstal speelt het IOT, het Inspraak Orgaan Turken (het officiële overlegorgaan van de Turkse gemeenschap met de Nederlandse regering) op haar beurt weer de bal terug. In de Volkskrant van afgelopen zaterdag laat het IOT weten dat de Grijze Wolven een ernstige bedreiging, misschien zelfs ‘een ontembaar probleem’ vormen.
Wie moet dat oplossen?
De overheid, vindt het IOT. VVD-leider Bolkestein vindt dat ‘politie, Justitie en wellicht de Binnenlandse Veiligheidsdienst’ het werk moeten doen. Zo verwijst iedereen naar iedereen. Wanneer spreekt iemand uit dat de spanningen een probleem van de hele samenleving zijn? Dat iedereen - ook de Turkse gemeenschap - zijn bijdrage moet leveren om het probleem op te lossen?
De Turkse gemeenschap mag zich afvragen waarom zij zich op Turkije blijft richten. De Turkse gemeenschap kijkt overwegend naar eigentalige zenders. De Nederlandse media mogen zich afvragen waarom Turken zich niet herkennen in Nederlandse programma’s en kranten. Het onderwijs mag zich afvragen waarom het niet in staat is Turkse kinderen op te leiden. Van Mierlo mag zich afvragen welke invloed Turkije in Nederland op haar landgenoten uitoefent. De Tweede Kamer mag zich afvragen wat die negen miljard gulden voor het integratiebeleid hebben opgeleverd. Wethouders die jarenlang de Grijze Wolven hebben gesubsidieerd mogen ter verantwoording worden geroepen. Zo ook de cynische politici die hun schouders hebben opgehaald bij de wachtlijsten voor Nederlands taalonderwijs voor migranten.
Ten slotte: wanneer kunnen wij weer terug naar kantoor en huis? Een organisatie die journalisten ervan weerhoudt hun werk te doen, raakt niet alleen ons maar in feite alle journalisten. Om te beginnen moet de Turkse Federatie, die naar onze mening de koepelorganisatie van Grijze Wolven in Nederland is, zich publiekelijk afkeren van de criminele tak die aan haar is verbonden en zich van die tak ontdoen. Zij moet kortom haar banden met de MHP verbreken.
Maar met wetten en verboden alleen wordt het probleem niet opgelost. De Turkse gemeenschap moet perspectief worden geboden voor een plek in deze samenleving. Zolang dat niet gebeurt zullen er Turken blijven die zich richten op Turkije en op het extreem-rechtse gedachtengoed dat deze mensen de schone schijn verschaft wél ergens bij te horen.
Redactioneel
Hoe ver ligt nederland van turkije?
Op 8 januari vorig jaar werd in Turkije de journalist Metin Göktepe doodgeknuppeld. De daarvoor verantwoordelijke politiefunctionarissen zijn niet berecht. In 1993 werd de onderzoeksjournalist Ugur Mumcu vermoord. De daders zijn nooit gevonden. Eerder werd de journalist Abdi Ipekçi vermoord door aanhangers van de rechts-extremistische MHP, Milliyetçi Hareket Partisi, oftewel de Nationalistische Actiepartij, moederpartij van de Grijze Wolven in Nederland. Hier heet hun koepelorganisatie de Turkse Federatie Nederland, ook al ontkennen ze dat.
www.groene.nl/1997/43