Geen collega die dat motto zozeer ter harte lijkt te hebben genomen als Mark Cohen. Cohen zit met zijn camera dikwijls zo dicht op zijn onderwerpen dat ze aan alle kanten van het beeld af donderen. Hoofden verdwijnen, net als schouders, armen en benen. Wat overblijft is soms niet meer dan een paar borsten, een half kind of een sigaret in een mond. Het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam toont vanaf half september onder de titel Dark Knees een overzicht van het werk dat hij de afgelopen vier decennia maakte.
Iets verder van huis, maar niet minder belangwekkend: Jeu de Paume in Parijs toont vanaf half oktober werk van iemand die tot de belangrijkste en invloedrijkste straatfotografen van de afgelopen eeuw mag worden gerekend: Garry Winogrand. Bij zijn vroege dood in 1984, hij was slechts 56, liet Winogrand duizenden nooit ontwikkelde filmrolletjes achter. Samen met een bijna even grote verzameling wel ontwikkelde maar nooit meer bekeken films vormt het een beeldenzee die zich maar moeilijk laat voorstellen. Met deze tentoonstelling wordt serieus werk gemaakt van het ontsluiten van dit materiaal. Een tentoonstelling van 175 beelden, sommige zo bekend dat je het woord iconisch niet kunt vermijden, andere nooit eerder afgedrukt, gedestilleerd uit het oeuvre van wat misschien de ‘klikgraagste’ fotograaf van de twintigste eeuw is geweest: tegelijk een onmogelijke opgave en de dankbaarst denkbare taak voor een curator. De tentoonstelling deed eerder San Francisco, Washington DC en New York aan en reist in 2015 verder naar Madrid.
Mark Cohen: Dark Knees, 13 sept. t/m 11 jan., Nederlands Fotomuseum, Rotterdam. Garry Winogrand, 14 okt. t/m 8 febr., Jeu de Paume, Parijs
Beeld: Mark Cohen, Ear, Hand, Leopard, Coat, 1975. Nederlands Fotomuseum (Courtesy Rosegallery).