De raamprostitutie in de rosse buurt van Amsterdam moet worden teruggedrongen om een aantal redenen: de buurt behoort tot de oudste van Amsterdam en moet daarom een museaal karakter krijgen, de buurt is een broeinest van criminele activiteiten, waaronder vrouwenhandel en drugs, en de buurt zou een ‘toegevoegde waarde’ krijgen als de huizen waar nu de hoererij wordt bedreven ateliers zouden worden voor ‘modeontwerpers’.
Toevallig heb ik het afgelopen jaar een aantal Amerikaanse acteurs op bezoek gehad en die waren eigenlijk verdomd nieuwsgierig naar de Wallen. Ze bewonderden, met hun vrouwen en mannen, niet alleen de temeiers, maar ook de mooie buurt en ze begrepen meteen dat er vrouwenhandel in het spel was, die uiteraard bestreden moest worden, en ook zagen ze dat er drugs werden verkocht. Ze vonden dat eigenlijk helemaal niet erg.
Zelf weet ik niet goed hoe ik over al deze zaken moet denken. Althans, ik denk er net zo over als die acteurs. Ook ik vind dat vrouwenhandel bestreden moet worden, maar ik zie niet goed in waarom prostitutie op die plek weg moet. Hoererij gaat dan naar een ander gedeelte van de stad – meestal niet naar de rijkste buurten, maar juist naar de armste, waar de criminele activiteiten toch al hoog zijn. En drugs bestrijd je al helemaal niet door juist op de Wallen de prostitutie weg te halen, te meer daar wij coffeeshops toestaan en er hasj en wiet verkocht mag worden. Het rijk verdient aan die handel.
Wat me ook tegenstaat is dat de gemeente 25 miljoen heeft betaald voor een paar panden waar die prostitutie werd bedreven. Die 25 miljoen verdween in de zakken van iemand die in de kranten wel een ‘onderwereldfiguur’ wordt genoemd. 25 miljoen – dan laad je toch de verdenking op je dat misdaad loont, want hoe heeft hij die huizen verkregen? Zijn daar ook vrouwen geëxploiteerd? Ja, want anders had de gemeente die panden niet hoeven kopen. Daarbij kun je je de vraag stellen of het helpt. Goed, in die panden zal niet gehoereerd worden, maar in de panden ernaast nog wel. En de huisbaas van die naastgelegen panden zal meteen de prijs omhoog gooien, want hij wil niet onderdoen voor zijn collega en hij weet dat de gemeente niet voor aap wil staan en dus best meer wil betalen.
Had de gemeente dat geld niet veel beter kunnen besteden aan een gemeentebordeel? Huize Cohen. Gegarandeerd geen vrouwenhandel. Alles keurig en net. Mooie toeristische attractie. De gemeente zou zelfs een paar bordelen kunnen runnen; de vrouwenhandel zou daardoor teruggedrongen kunnen worden. De gemeente als pooier; dat is misschien het schrikbeeld. Maar is dat erg? Modern denken, moderne oplossingen zullen toch op die manier tot stand moeten komen.
Mijn lieve vader vertelde vroeger dat in ons oude Indië verschillende bordelen werden gedreven door vrouwen van militairen. Die vrouwen werden dan wel niet direct door het rijk betaald, maar wel indirect. Dat wist iedereen. En op die manier werden de sief en andere geslachtsziekten goed tegengegaan. Het rijk zorgde overigens voor de huizen waarin de bordelen gehouden konden worden, niets nieuws onder de zon dus. Om de zogenaamde onderwereld te bestrijden – wat is de onderwereld eigenlijk nog als je hoort hoe corrupt officieren van justitie en advocaten en rechters soms zijn (en vastgoedhandelaren, die langzamerhand allemaal een slechte naam hebben) – zul je je in de onderwereld moeten bewegen met bovenwereldse uitgangspunten. Dus: legale prostitutie. Huizen waarin vrouwen werken die een goed inkomen verdienen en goede sociale voorzieningen krijgen (crèches, de mikmak). Geef die vrouwen een goed salaris; ze doen tenslotte goed werk.
Amsterdam mag best een hoerenstad worden; het is hypocriet om daar op neer te kijken of dat moreel af te wijzen, als we het in feite al jaren zijn en er goed aan verdienen.