Kort na de uitvinding van de boekdrukkunst moeten er heel wat overmoedige dorpsomroepers hebben rondgelopen die in de taveernes verkondigden dat het met die nieuwlichterij van Coster en Gutenberg nooit wat zou worden. Misschien handig om af en toe eens wat op te zoeken, zo'n boek, maar toch zeker geen waardige vervanger van de stadsomroeper die vanaf de burchtmuren het laatste nieuws over de schout en de schepenen door de stad brult.
Ziedaar het noodlot van PCM-Uitgevers. Volgens PCM zit er geen muziek in de digitale krant. De miljoenen die zijn geïnvesteerd in internetdochter PIM worden afgeschreven als verliespost en de diverse websites van de dagbladen zullen worden gesnoeid tot een soort «teletekstservice». De grote dossiers, de digitale archieven, de discussiegroepen en al die andere internetnieuwlichterijen zullen echter verdwijnen, want, aldus nog steeds dezelfde PCM-top, daar valt toch geen droog brood mee te verdienen.
Vrijwel tegelijkertijd meldde de New York Times als eerste krantenbedrijf in de geschiedenis winst te hebben gemaakt met het net. Het kan dus wel, maar het vergt een zekere ausdauer, en die heeft PCM niet. Het is het jongste drama van een eindeloos lijkende estafette aan strategische blunders waarop het concern de laatste jaren het patent lijkt te hebben. Nog maar een jaar geleden kregen de PCM-kranten juist orders voor verregaande bezuinigingen op papier en redactie om de kosten van PIM op te hoesten. Dit paniekvoetbal wordt ingegeven door een strijd om het vege lijf van de verantwoordelijke managers.
Bij de diverse onder PCM ressorterende redacties, allemaal geconfronteerd met een draconisch bezuinigingspakket, hangt nu opstand in de lucht. Volkskrant-columnist Jan Blokker zegde zijn chef reeds de wacht aan. In Het Parool haalde Henk Spaan hard uit naar PIM-peetvader Ben Knapen («een 57-jarige vulpenschrijver die nog niet eens zijn eigen e-mail kan openen»). En ook NRC’s H.J.A. Hofland sloot zich bij de revolte aan. Hofland was indertijd een van de grote pleitbezorgers van de fusie tussen uitgever NDP (NRC en AD) met de Perscombinatie. Voor hem stond toen voorop dat NRC niet in handen van het Telegraaf-concern mocht komen. Nu blijkt dat zijn krant ook onder PCM-vlag totaal wordt uitgekleed, hoewel men daar hard op weg is de Volkskrant in oplage te passeren. Neemt hij straks het voortouw in nog een avontuur, weg van de brekebenen van de Wibautstraat?