Als je nu een referendum zou houden over het in de krant publiceren van alle pedofielen in Nederland, zal de meerderheid voor zijn. Als je nu een referendum zou houden over de doodstraf voor kindermoordenaars, zou de meerderheid voor zijn. Als je nu een referendum zou houden over het vrij kopen van wapens om je te verdedigen, zou de meerderheid voor zijn.
Ik kan er niets aan doen, maar met de jaren heb ik het gevoel gekregen dat ik verraden ben door links. Ik weet ook hoe dat komt. De PvdA de partij van je ouders, zeg maar heb ik leren kennen als een stelletje machthebbers en mooipraters. De PvdA en de kunstpolitiek bijvoorbeeld! Verschrikkelijk! Rick van der Ploeg mag dan een knappe economische bol zijn, maar van kunst weet hij niks, en zijn engagement is handig engagement. «Allochtonen en jeugd», roept hij steeds, want dan zit je altijd goed, maar impliciet zeg je: «Weg met oud en eigen.» Zo moet ik ook erg lachen als het niet zo treurig was als Rick beweert dat er meer aandacht moet komen voor popmuziek. Welja. Daar is al zo weinig van. Rick verbiedt De Nieuwe Omroep, terwijl er nog meer aandacht voor TMF, MTV moet komen.
De PvdA is een regentenpartij. Politiek voel ik me dus verraden, maar ook in de andere linkse bolwerken. De linkse opiniepers. Wat is daar nog van over?
Wat is er over van HP/De Tijd, van VN, van de Volkskrant? Als ik op de universiteitsbibliotheek koffie drink, dan leest men De Groene en de Nieuwe Revu. Nergens meer een HP/De Tijd, nergens een Vrij Nederland. En hoe vaak gebeurt het bij mij niet dat deze weekbladen in de wikkel blijven zitten?
Omroepen: idem dito. Vara links? Heb je gevolgd hoe graag zij commercieel wilden gaan? Heb je gezien hoe hun programmering is? Is Het lagerhuis links? Is Het zwarte schaap links? Gelukkig niet. En misschien ben ik ook wel blij dat de Vara niet zo links meer is, maar het is wel verraad aan vroeger.
Nu heb ik zelf ook de boel verraden. Ik stem nog wel links wisselend van PvdA tot SP maar ik ben het altijd met de VVD eens. Het erge is dat ik het altijd met de ergste mensen van de VVD eens ben.
Met zo iemand als Kamp bijvoorbeeld. Die hoorde ik voor de televisie spreken, terwijl ik niet wist dat hij het was. Ik zat alleen maar ja te knikken geen haar op mijn hoofd die erover denkt op hem te gaan stemmen. Ge vaar lijke engerd.
Omgekeerd heb ik het met Job Cohen. Heeft nog niets opmerkelijks gezegd, deze regeringsperiode toch heb ik grote behoefte aan hem als minister-president of als burgemeester van Amsterdam. Als ik niet op de SP ga stemmen, stem ik op hem. Volkomen belachelijk, maar Job heeft iets denuylerigs wat ik mis.
Ik voel me verraden misschien wel omdat ik zelf de politiek verraden heb.
Ik kan me niet meer geëngageerd voelen met de groepen waarmee ik me moet engageren. Die bedreigen me. Ik wil niet meer solidair zijn met hen die het nodig hebben. Die bedreigen me ook. Ik heb de kans gekregen om egoïst te zijn en die heb ik met beide handen aangegrepen. Ik stem links uit schuldgevoel tegenover vroeger. Maar het liefst vermoord ik zo'n kinderverkrachter eigenhandig met m'n zelfgekochte legale pistool, terwijl ik het Wilhelmus zing.