Een paar elementen van het nieuwe verdrag, dat in juni in Amsterdam moet worden bekrachtigd, zijn inmiddels bekend. Zo wordt het asielrecht voor burgers van de EU afgeschaft. Vooral op aandringen van Spanje, dat bang is dat Eta-aanhangers elders asiel krijgen. En dat geldt ook voor Griekse dienstweigeraars (de afgelopen tien jaar vroegen zo'n 140 Grieken asiel aan).
Beslissingen over asielzoekers, migratie, visa en douane worden in het nieuwe verdrag overgeheveld naar de ‘eerste pijler’: voortaan wordt er met meerderheid besloten. Dat is mooi - bij vetorecht wint per definitie het minst fatsoenlijke land - ware het niet dat het Europees parlement over deze onderwerpen niets te zeggen krijgt en de Tweede Kamer haar instemmingsrecht verliest. Het betekent dat de Europese ministers dus voortaan alles in alle beslotenheid afhandelen.
Hoge verwachtingen waren er tot nu toe van het discriminatieverbod, dat in het verdrag komt. Dat verbod is echter door het Nederlandse voorzitterschap fors uitgekleed. In de ontwerptekst was ook discriminatie naar leeftijd, handicap en seksuele voorkeur verboden, maar Nederland schrapte deze toevoegingen ‘to avoid any direct effect’. Anders kan Europa straks het ontslaan van homoleraren verbieden, en dat is niet de bedoeling.
Dan nog iets dat niet met de Eurotop, maar wel met Europa te maken heeft. Het nieuwe gebouw van het Europees parlement in Brussel is gereed, maar het parlement weigert er in te trekken. De reden: dank zij buurtacties en strengere milieuwetgeving krijgt het parlement ‘slechts’ 900 parkeerplaatsen, in plaats van de beloofde 2300. En de anders zo milieugezinde Europarlementariërs willen wel kunnen blijven autorijden.
Geheime eurodocumenten, acties, nieuws rond het Frederiksplein? De Groene, postbus 353, 1000 AJ Amsterdam.
Redactioneel
In 2002 zullen we deze eurotop vervloeken
De publieke discussie over Europa loopt in Nederland steevast vijf jaar achter. Terwijl de regeringsleiders druk in de weer zijn met het nieuwe Europese verdrag, woedt op de opiniepagina’s - eindelijk - de discussie over de Economische en Monetaire Unie. Over die Emu werd echter vijf jaar geleden al besloten, in het Verdrag van Maastricht. Maar toen interesseerde het het publiek niet of nauwelijks. Met het nieuwe verdrag dreigt precies hetzelfde te gebeuren. In 2002 zal men zich realiseren dat er ooit in Amsterdam zaken zijn afgesproken die vrijwel niemand overzag. Het gebrek aan tijdig debat heeft te maken met de grote geheimzinnigheid rond de onderhandelingen, maar ook met de desinteresse van de Tweede Kamer (een zitting van de vaste kamercommissie voor Europese zaken duurt gemiddeld drie kwartier). Anders dan in veel andere landen hoeven Europese Verdragen in Nederland niet goedgekeurd te worden middels referenda, wat het publieke debat ook geen goed doet.
www.groene.nl/1997/16