Rome – Dit jaar wordt opnieuw een rampzalige Italiaanse zomer wat betreft de watervoorraden, maar meer dan het constateren zit er nog steeds niet in. Vanaf december 2021 is slechts dertig procent neerslag gevallen van wat er ‘normaal’ viel. Dat betekent dat Italië al zestien maanden droog staat, en hopen op een wonder in deze laatste twee lentemaanden voor de grote hitte losbarst is onzinnig. Het is nu al bijna zomerweer, er is zo goed als geen sneeuw gevallen in de Italiaanse Alpen en de Dolomieten, bijna al het smeltwater is al opgezogen en heeft de droogstaande bedding van de Po niet eens bereikt.
Het zwaar verouderde waternetwerk is zo lek als een vergiet, veertig tot vijftig procent van het beschikbare drinkwater gaat verloren voor het de kranen heeft bereikt, wat neerkomt op 150 liter per dag per inwoner, waar Italië er 59 miljoen van heeft. Dat water zou genoeg zijn om 43 miljoen Italianen van hun dagelijkse portie drinkwater te voorzien.
Maar het repareren van het waternetwerk is een klus die tientallen jaren in beslag gaat nemen, en alhoewel het probleem ook al tientallen jaren bekend is, is er zelfs nog geen begin van een plan. Hetzelfde geldt voor de aanleg van waterreservoirs om het regenwater op te vangen, wat ook een heel goed idee zou zijn, maar helaas: nooit aan gedacht, in tegenstelling tot Frankrijk en Spanje, die grote hoeveelheden regenwater weten vast te houden, tegenover de schamele elf procent van Italië.
Omdat er door Italië op geen enkele manier rekening is gehouden met de al lang aangekondigde droogte, is het ineens van: en wat nu? Het wordt waarschijnlijk weer drinkwater rantsoeneren. Er is ook nog geen enkel plan voor de water slurpende landbouw, die het bodemwater met eigen geslagen putten wegkaapt zonder enige controle en vaak zonder ervoor te betalen.
Terwijl de aangekondigde droogteramp zich onder ieders ogen voltrekt, ettert het ‘probleem’ van het op de juiste manier aanbesteden van het Europese Herstelfonds voor coronaschade dagelijks voort. De huidige rechtse regering van Giorgia Meloni kan zich niet vinden in de in 2021 opgestelde doelen voor de tweehonderd miljard euro die Italië van Europa ter beschikking gesteld krijgt. Er zou een geweldig goed doel zijn: het waternetwerk opknappen, en dan is tweehonderd miljard nog lang niet genoeg.