Barcelona – Vergeet Oekraïne. De echte brandhaard in Europa is de Partido Popular (PP), een van de twee partijen die de dienst uitmaken in Spanje. ‘De toestand in Oekraïne is op dit moment beter dan die in de PP’, zei de conservatieve ex-premier José María Aznar vorige week over zijn partij. ‘Want dáár hebben ze tenminste geen kernwapens.’ Wat hij met zijn eigenaardige Aznar-humor maar wilde zeggen: de oorlog om de macht binnen de PP tussen partijvoorzitter Pablo Casado en regiopresident van Madrid Isabel Díaz Ayuso dreigt uit de hand te lopen.

De rechtse familieruzie begint met een stinkende zaak. Op het hoogtepunt van de eerste coronagolf, toen het aantal dagelijkse coronadoden in Spanje in de honderden liep, sloot de regering van de regio Madrid een contract af. Het regiobestuur van Isabel Díaz Ayuso kocht een kwart miljoen mondkapjes voor anderhalf miljoen euro. Een paar dingetjes vielen daarbij op. De mondkapjes kostten zes euro per stuk, ver boven de marktprijs. Het bedrijf dat het vette contract in de schoot geworpen kreeg, handelde in textiel- en sportartikelen en was nooit eerder actief geweest in de gezondheidssector. De baas van het bedrijf was een jeugdvriend van Isabel Díaz Ayuso. En haar broer Tomás, nog beter bevriend met de ondernemer in kwestie, ontving 286.000 euro voor ‘bemiddeling’ in de transactie – een slordige twintig procent. Mag dat?

President Ayuso vindt van wel. Zij heeft niets verkeerds gedaan, in tegenstelling tot haar partijvoorzitter Pablo Casado. Want toen Casado in oktober lucht kreeg van de affaire, polste hij een detectivebureau om Ayuso te bespioneren. Uiteindelijk werd de detective niet ingehuurd, maar de kwestie verschafte Ayuso de gelegenheid zich te presenteren als slachtoffer. Een rol die ze met glans vervulde. Zo kwamen zondag duizenden mensen op de been voor het partijkantoor van de PP in Madrid. Ze eisten het aftreden van Casado. ‘Ayuso sí, Casado no!’ klonk het. Intussen was er al weer een nieuw schandaal opgedoken. Het regiobestuur van Ayuso had voor een miljoen euro beademingsapparaten gekocht van een zakenpartner van Ayuso’s moeder.

Het blijft verbijsteren. Volgens recente onderzoeken kost corruptie de Spaanse samenleving jaarlijks zestig tot negentig miljard euro. Toch lijken de kiezers – vooral rechtse – er geen punt van te maken. ‘Politieke corruptie zoals in Spanje komt nergens in Europa voor’, concludeert magistraat en schrijver Joaquim Bosch. De titel van zijn nieuwste boek is treffend: Het vaderland in de portemonnee.