Begin deze maand meldde het tijdschrift de spectaculaire ontdekking van een ‘verloren beschaving’ in La Mosquitia, Oost-Honduras. Een team van Amerikaanse archeologen zou er de zogenoemde Ciudad Blanca hebben ontdekt, een mythische plek waar al eeuwen legendes over worden verteld, maar die nooit was gevonden. Het verhaal leest als een jongensboek vol superlatieven en spannende foto’s van in de jungle door mos aangevreten objecten. Een van de ‘ontdekkers’, Christopher Fisher van de Universiteit van Colorado, noemde de vondst ‘ongelooflijk zeldzaam’ en het onaangetaste van het gebied ‘uniek’.

Maar terwijl de Amerikanen victorie kraaien, wekt de hype rond de Witte Stad in Honduras zelf vooral irritatie. Experts in het Centraal-Amerikaanse land voelen zich beledigd door de ‘gringos’, die de indruk wekken dat ze zich met hoed en zweep door een ‘ondoordringbaar’ stuk regenwoud kapten om op een verloren koninkrijk te stuiten waar nog nooit onderzoek naar was gedaan. Hondurese archeologen wijzen er echter fijntjes op dat de regio in het oosten van het land wat archeologie betreft helemaal niet zo onbekend is. ‘Al enkele decennia wordt er onderzoek gedaan in het gebied’, zei Eva Martínez van de Nationale Autonome Universiteit in de hoofdstad Tegucigalpa in dagblad La Prensa. ‘Het zou heel goed kunnen dat de gevonden plek al geregistreerd staat in het Hondurese Instituut voor Antropologie en Historie (ihah).’

Het zou ook kunnen dat Christopher Begley van de Universiteit van Transylvania (Kentucky) de vindplaats al lang en breed heeft opgetekend. Begley doet al twee decennia onderzoek in de regio en zo ‘ondoordringbaar’ is La Mosquitia niet. Maar Begley is niet eens geraadpleegd over de expeditie naar de Witte Stad.

Martínez en haar medestanders stellen zelfs dat het helemaal geen uitgemaakte zaak is of de gevonden ruïnes wel die van Ciudad Blanca zijn; de resten zouden daarvoor (nog) te weinig bewijs bieden. ‘Iedere archeologische vindplaats in La Mosquitia zou de naam kunnen krijgen. De Witte Stad is een mythe, een legende. De publicatie is geen academisch onderzoek en ze geeft ons een verkeerd idee van wat archeologisch werk inhoudt.’