Machteloos islamdebat

Aart Brouwer merkt in zijn bespreking van De tragedie van de duivel (in De Groene Amsterdammer van 12 november) van de Syrische auteur Sadik Al-Azm op dat «helaas zijn bijdrage aan het islamdebat voor een groot westers publiek al die tijd onzichtbaar bleef». In 1996 publiceerden wij het boek In het voetspoor van de Kruistochten, waarin wij een actuele analyse geven van de invloed van de Kruistochten op het huidige denken in het Westen en in het Midden-Oosten. Sadik Al-Azm, de ketter van Damascus, zoals zijn bijnaam luidde, zochten wij destijds op. Hij leverde een forse bijdrage aan ons boek. «Sinds de Kruistochten is er geen Arabische geschiedenis zonder het Westen», zegt hij. «Deze regio bestaat meer en meer bij de gratie van het Westen, en datzelfde geldt voor alle geestelijke stromingen die hier in de loop der tijden uit Europa zijn geïmporteerd: kapitalisme, socialisme, nationalisme, liberalisme, populisme en fundamentalisme. Maar zodra wij ons die ideeën eigen maakten, begon het Westen ze fel te bestrijden. Wij waren geen goede socialisten, geen goede nationalisten, geen goede fundamentalisten. Op het laatst zeiden de Arabieren tegen elkaar: wat willen de westerlingen nu eigenlijk dat we zijn, behalve goede slaven van de meester.»

Sadik Al-Azm gaat vervolgens in op de islam, scheiding van moskee en staat en het opkomend christenfundamentalisme. In 1996 schreven wij in het voorwoord van ons boek over de Kruistochten ook dat «overal in Europa de roep weer klinkt om de islam te bestrijden en dat de angst voor het fundamentalisme groeit.» Sinds de val van het communisme is het Westen bezig een nieuwe vijand te creëren. Die creatie is gelukt. Wie zei dat de islam de nieuwe vijand werd van het Westen? Voormalig Navo-chef Willy Claes. Wie zei dat de islam inferieur is aan het Westen? Berlusconi. En wie had het over een kruistocht? George W. Bush. En wie verklaart momenteel de polder-oorlog aan de islam? Gerrit Zalm. Geen wonder dat de Arabische vijfde colonne zich in Europa begint te roeren en dat de botsing der beschavingen al geruime tijd gaande is. Het zou de vaderlandse pers sieren om mensen als Sadik Al-Azm, maar ook de Frans- Libanese schrijver Amin Maalouf, de Libanese hoogleraar Kamal Salibi of de Turkse professor Halil Berktay, eens wat meer aan het woord te laten.

ROBERT MULDER & LEJO SIEPE, Groningen