Vraag jongeren wat zij van politiek vinden en er valt al snel een ongemakkelijke stilte. Vorige week bijvoorbeeld, tijdens een bezoek aan het Albeda college tegenover station Rotterdam Zuid. In een warm klaslokaal praatten we met een groep van dertien MBO3 zorgstudenten over de verkiezingen.

“Ik heb heel weinig met politiek, het is een zootje en ik heb geen behoefte om er naar te kijken,” tekenden we op uit de mond van Rianne uit Ridderkerk.

En Emiliano: “Ik stem wel, maar niet met overtuiging. Als ik het niet weet, wordt het Partij voor de Dieren. Ik zou liever op een grote partij stemmen, maar ik weet echt niet welke ik kan vertrouwen.”

Hoe betrek je jongeren bij de politiek? Die vraag klinkt steeds opnieuw. Niet-stemmers vind je het meest onder kiezers tot 35. En dat terwijl het in een vergrijzende samenleving alleen maar belangrijker wordt dat zij zich laten horen. Thema’s die veel jongeren belangrijk vinden -zoals het klimaat, onderwijs en wonen - worden bepaald door een steeds ouder electoraat met andere belangen dan zij.

Uit onderzoek van Vrij Nederland bleek vorig jaar dat 57 procent van de jongeren vindt dat Nederland zich in de verkeerde richting ontwikkelt. Eén op de vijf denkt zelfs dat Nederland in een dictatuur gaat veranderen. Kortom, er staat volgens jongeren weldegelijk iets op het spel.

Als stad met een relatief jonge bevolking experimenteert Rotterdam met het verlagen van de stemleeftijd. Komende verkiezingen mogen zestienjarigen voor het eerst stemmen op de deelraden van de gebiedscommissies in hun wijk.

Ook lopen er initiatieven om jongeren voor de politiek te interesseren. Zo organiseert het Albeda college een gesprek tussen jongeren en de burgemeester, presentatietrainingen en debatten, een stemfeest en stemhokjes op school. “We willen jongeren mondig maken, zodat mensen zien dat jongeren, mbo'ers in het bijzonder, gehoord moeten worden”, zegt voormalig PvdA-Kamerlid Tanja Jadnanansing, die dit verkiezingsprogramma vormgeeft.

Jadnanansing: “Het valt mij op dat jongeren het heel belangrijk vinden dat volwassenen een voorbeeld zijn. Ik hoorde op de gang studenten praten over Halbe Zijlstra en ik kreeg de vraag of ik het er met ze in de les over wilde hebben.”

Terug naar de jongeren, die totaal niet met politiek bezig zouden zijn. Ons viel vooral hun afkeer van politieke spelletjes op. Neem Rianne, die eerder nog zei niks met politiek te hebben: “Er zijn wel thema’s die ik belangrijk vind. Bijvoorbeeld dat de donorwet er komt. Dat is echt heel belangrijk.”

En Semja uit Barendrecht: “Ik vind dat het je eigen keuze moet zijn of je donor bent of niet. Wij zijn thuis islamitisch en praten niet over donor zijn. Nu worden we gedwongen om dat wel te doen. Ik ben er nog niet klaar voor om na te denken over mijn eigen dood.”

We wanen ons even in de Tweede Kamer.

De studenten zijn dus wel degelijk geïnteresseerd in politieke vraagstukken, maar hebben een slecht beeld van ‘de politiek’: de intriges, het gerommel in de raad of in Den Haag. Het ontneemt het zicht op dat waar het werkelijk over gaat: werken, wonen, onderwijs, religieuze vrijheid. Onderwerpen, kortom, waarmee iedereen dagelijks te maken heeft.

Misschien is het de makke van het exclusieve recht dat parlementair of stadhuisverslaggevers hebben op het politieke nieuws. Zodra het in de krant of op tv over politiek gaat, gaat het over het spel, over politici. De knikkers zijn voor de redacties economie, cultuur. Terwijl die twee eigenlijk niet zonder elkaar kunnen.

Dus waar houden zorgstudenten zich zoal mee bezig? “Ik wil straks echt niet in de zorg gaan werken, de werkdruk is zo enorm hoog, zelfs als stagiair”, zegt Sabrina. “Ik kom niet eens toe aan mijn stageopdracht.”

De gedachte is doorgaans dat je jongeren bij de politiek betrekt door het in Jip en Janneke-taal uit te leggen. Maar is het niet beter om ze serieus te nemen en alledaagse dilemma’s gewoon voor te leggen? Op het Albeda komen we te spreken over belastingen. Die moeten namelijk omlaag, is de overtuiging. Dus dan ook bezuinigen op de bijstand, het onderwijs en het zwembad? Je kan je geld maar één keer uitgeven.

Meriem: “Daar ben ik niet voor, dus dan toch maar geen lagere belastingen. Maar studenten zouden minder belasting moeten betalen. Als je een stage en een bijbaan hebt, geldt dat als twee banen en ben je de helft kwijt aan belasting.”

Begin deze maand bezochten we het jongerendebat dat het Albeda in de MBO theaterschool organiseerde met centrum voor democratie Lokaal. Bijna alle partijen waren aanwezig - alleen de PVV liet de uitnodiging onbeantwoord.

Daar maakte ‘de patseraanpak’ veel los: het controleren van mensen in opvallend dure kleding of auto. Chaimae Fadis, ook bestuurslid van jongerenclub Young010, bestookte Tim Versnel (VVD) met vragen na een betoog voor meer law and order. “Ik ben Marokkaans. En als ik dan voor mijn verjaardag mooie Gucci-schoenen krijg van een rijke oom, moet ik dan om het bonnetje vragen om te bewijzen dat ik ze niet gestolen heb? En hoe kan je nou zeggen dat een Mocro die in een dikke BMW rijdt een drugsdealer is en niet bijvoorbeeld een lijsttrekker?”

Bart-Joost van Rij namens Leefbaar Rotterdam: “Ga je goddelijke gang maar, ik sta hier voor de slachtoffers.” Afkeurend gejoel uit het publiek.

Na afloop vragen we de zestienjarige Bo naar onderwerpen die volgens haar bovenaan de agenda zouden moeten staan. “Milieu, cultuur en onderwijs, dat is de toekomst van ons land. In de Randstad hebben veel meer kinderen astma dan op het platteland, dat is toch niet normaal?”

We besluiten ons bezoek aan de zorg-studenten in Rotterdam Zuid met een kleine peiling. Wie gaat er 21 maart stemmen? Tien van de dertien handen gaan omhoog.

Sabrina, die eerder haar beklag deed over de werkdruk in haar sector en behoorlijk cynisch was over de politiek, licht toe: “Als vrouw moet je gewoon gaan stemmen. Vroeger hadden vrouwen geen stemrecht, mijn voorouders hebben daarvoor gevochten.”

Volgens ons komt het wel goed tussen jongeren en de politiek.

Dit artikel verscheen eerder op Vers Beton, de website voor de harddenkende Rotterdammer en bron voor al het Rotterdamse verkiezingsnieuws. Deze publicatie kwam tot stand met steun van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten.