Want na Blackeyes volgde dat drama over Judas, ‘s Heeren dissidente apostel. En die huiskamertragedie/komedie over de duivel die, als jonge kletsmajoor vermomd, binnendringt in een Britse middleclass-familie, waar hij de geestelijk gestoorde dochter des huizes tracht te verkrachten. Volgde Ticket to Ride, 'een meesterlijke afdaling in de verste en duisterste krachten van de geest’ (Times). En Hide and Seek waarin ‘een huiveringwekkend web door het labyrint van de menselijke ziel’ wordt gesponnen (flaptekst). Wantrouw recensies, geloof geen enkele flaptekst, maar in deze gevallen spraken zij, tegen de gewoonte in, de heilige waarheid.
Ik eindigde uiteindelijk natuurlijk bij The Singing Detective, Potters ultieme meesterwerk. Het script lezende valt op hoe buitengewoon nauwkeurig de verfilming Potters aanwijzingen heeft opgevolgd. Eindelijk eens een regisseur die niet wijzer dan de schrijver wilde zijn. Centraal in het verhaal staat, zoals men zich zal herinneren, een schrijver van driestuiversdetectives die zich, liggend in een ziekenhuisbed, verdiept in de meest essentie"le aller levensvragen: hoe wordt een mens wie hij is? De man lijdt aan psoriasis, een der smerigste ziekten ter wereld. ‘Hij zag er gebarsten, schurftig, schilferig, opgezwollen, scharlakenrood, sneeuwwit uit en verging van de pijn.’ Het enige dat in zijn gemartelde lichaam nog functioneert is, tragisch genoeg, zijn libido. Als hij door de dienstdoende verpleegster met zalf wordt ingesmeerd, probeert hij anti-erotisch tegengas tegen de dreigende erectie te geven door aan stomvervelende dingen te denken. Een mannenkoor uit Wales. De humor van Punch. Een toespraak van de voormalige Tory-leider Edward Heath. Potter zelf ziet meer in de sociaal-democraten, waarvoor hij in 1964 in het district East Hertfordshire kandideerde, totdat hij zelf door die psoriasis werd overvallen, die de politicus-in-spe, esthetisch gezien, onverkoopbaar maakte. Onbedwingbaar richtte de erectie zich in de richting van het plafond. Misschien zou de bijbel helpen? ‘O Christus ja, de bijbel, nee, de bijbel!’ Mislukt! De patie"nt had helaas het Hooglied over het hoofd gezien - ‘Uwe borsten zijn als-nee, nee! - O - ooooh!’
Hij heeft net twee splinternieuwe tv-drama’s voltooid, Karakoe (voor de BBC) en Cold Lazarus (voor Channel 4). Zij zullen in versneld tempo op het scherm worden gebracht. Want Dennis Potter lijdt inmiddels aan zowel psoriasis als leverkanker (‘Natuurlijk ben ik een alcoholist’) en is ten dode gedoemd. Zijn laatste wens - de twee drama’s voor zijn overlijden nog te mogen zien - wordt door zijn opdrachtgevers vanzelfsprekend gerespecteerd.