Neem Netanyahu’s vroegere office manager Ayelet Shaked. Computeringenieur. Koestert een diepe haat tegen de Palestijnen. Kreeg slaande ruzie met de vrouw van haar baas. Werd medeoprichter van de kolonistenpartij Joods Huis. Is nu minister van Justitie, hoewel gespeend van juridische kennis. Shaked op Justitie is een pyromaan als hoofd van de brandweer. Ze vindt het hooggerechtshof een links-subversief bolwerk dat onder politieke controle moet worden gebracht, en wil vertegenwoordigers van linkse ngo’s tijdens parlementaire debatten speciale badges laten dragen, een soort jodensterren maar dan voor Israël-haters.

Zuiver orwelliaans is ook de minister van Cultuur, Miri Regev. Ze is er trots op dat ze nooit Tsjechov heeft gelezen en bijna nooit naar de schouwburg is geweest. Kunstenaars vindt ze ‘ondankbare mensen die denken dat ze alles weten’ en vaak ‘saai en hypocriet’ zijn. ‘De regering hoeft cultuur niet te steunen’, aldus de minister van Cultuur. Ze is een oorlog begonnen tegen de ‘linkse dictatuur’ in de kunstwereld. Haar belangrijkste wapen is geld. De enige die bepaalt wie er subsidie krijgt en wie niet, heeft ze gezegd, dat ben ik. Dus trekt ze de subsidie in van theatergezelschappen, filmers en kunstenaars die haar niet aanstaan. Toen procureur-generaal Weinstein zo’n censuurmaatregel ongedaan maakte, werd hij door de minister betiteld als ‘uitschot’ en zijn staf als ‘smeerlappen’. Cultuurcommissaris Regev geeft slechts drie procent van het subsidiebudget aan Arabische organisaties, hoewel Israëliërs van Arabische afkomst twintig procent van de bevolking vormen.

Netanyahu kun je niet extreem-rechts noemen, want nog rechtser huizen fanatieke politici en rabbijnen die in andere landen gewoon fascisten zouden heten. De kolonistenrabbijn Dov Lior heeft beweerd dat de aanslagen in Parijs Europa’s verdiende loon waren vanwege de holocaust. Naftali Bennett, leider van Joods Huis, wil als minister van Onderwijs een culturele revolutie op school. Die moet van de leerlingen conservatieve orthodoxe zionisten maken die vervuld zijn van haat tegen Arabieren. In het demoniseren van de Palestijnen is Bennett echter overtroffen door Netanyahu zelf. Zijn bewering dat het idee voor de holocaust Hitler aan de hand was gedaan door de sinistere grootmoefti van Jeruzalem was een historische onthulling van de eerste orde, als het geen anti-Palestijnse hysterie was geweest.