Tel Aviv – Ineens zie je ze overal. Op tv maar ook op de Egged-lijnbussen. Schreeuwerig rood, geel en zwart gekleurde posters met: ‘Iedere geaborteerde baby is een ongeboren soldaat.’ De advertenties komen van de ultra-orthodoxe organisatie Hidabroet, wat dialoog betekent, en die op deze manier abortus bestrijdt. Dat is curieus: het Israëlische discours over abortus is totaal anders dan bijvoorbeeld in de VS. Volgens de joodse leefregels, de Halacha, begint het leven van een mens niet bij zijn conceptie maar pas bij zijn geboorte. De gezondheid van de vrouw staat voorop. Afdrijving van een ongeboren vrucht is niet verboden en wordt onder omstandigheden ook in de orthodoxe wereld geaccepteerd. Als in Shtisel, de populaire Netflix-serie over een ultra-orthodoxe familie in Jeruzalem, de jonge Roechami een risicovolle zwangerschap op aanraden van haar rabbijn beëindigt, kijkt niemand daarvan op.

Natuurlijk is het baas-in-eigen-buik-principe niet onbeperkt en stelt de Abortuswet van 1977 dat de twintigduizend abortusgevallen per jaar aan bepaalde criteria moeten voldoen en toestemming van een abortuscommissie vereist is. Bij dat laatste wringt de feministische schoen van vrouwenrechtenorganisaties. Het onderzoek van de commissies waarbij vragen gesteld worden als ‘waarom heb je de pil niet genomen?’ en ‘waarom ben je niet getrouwd?’ is vernederend voor de vrouw. De minister van Volksgezondheid, Nitzan Horowitz, is het daarmee eens: ‘De rechten van een vrouw op haar lichaam zijn van de vrouw alleen. Onnodig invasieve vragen moeten geschrapt.’ De wetgevers van zijn Meretz-partij bereiden een wetswijziging voor.

Hidabroet en andere orthodoxe organisaties als Bead Chaim (pro leven) komen nu in opstand: ‘Na de holocaust kan het joodse volk alleen door het krijgen van kinderen weer groeien’ en ‘Kinderen zijn het antwoord op de Palestijnse demografie’, schreeuwen ze. Ze stalken ook zwangere vrouwen die abortus hebben aangevraagd om hen op andere gedachten te brengen.

De organisaties wissen de identiteit van de vrouw en reduceren haar tot een baarmoeder, die manschappen voortbrengt. In een samenleving waar de angst om de zonen als soldaat in een oorlog te verliezen vanaf het doorknippen van de navelstreng bij iedere moeder bijna permanent aanwezig is, komt deze strategie hard aan.

De reactie van een jonge moeder op Facebook is veelzeggend: ‘Een geaborteerde baby sneuvelt ten minste niet als soldaat en doodt geen ander.’