Jeruzalem – Overkill, onverschilligheid en meten met twee maten typeren het Israëlische optreden tegen de Palestijnen. De allerlaatste voorbeelden liegen er weer niet om. Vrijdag begon een bloedbad onder ongewapende Palestijnen die aan de grens met Gaza betoogden voor hun recht op terugkeer. Maandag was het aantal doden opgelopen tot achttien en het aantal gewonden tot veertienhonderd. Doorsnee Israëliërs werden er niet warm of koud van. Het enige waar ze zich zorgen om maakten was dat de soldaten Sederavond moesten missen.

Van de massademonstratie maakte Israël een poging tot een terroristische invasie. De videobeelden die toonden dat ongewapende mensen in de rug of het hoofd waren geschoten werden afgedaan als manipulatie. VN en EU vroegen om een onderzoek. Geen sprake van, antwoordde minister Lieberman van Defensie, de soldaten verdienen juist een medaille. In de Veiligheidsraad blokkeerde Amerika een ontwerpresolutie waarin een onderzoek werd geëist. Want volgens Israël en de VS is het bloedvergieten niet de schuld van de daders maar van de slachtoffers.

Ahed Tamimi (17) is een onverschrokken Palestijns meisje uit het dorp Nabi Saleh op de bezette Jordaanoever. Op haar elfde had ze al haar eerste aanvaring met Israëlische soldaten toen die haar ouderlijk huis afbraken. In december gaf ze een soldaat die hun erf binnendrong een stevige oorvijg. Kort tevoren had ze gehoord dat een neefje in de schedel was geschoten. Voor de Palestijnen werd ze een icoon, voor het Israëlische publiek een terroriste, voor het Israëlische leger een verzetssymbool dat moest worden uitgeschakeld. Een Israëlische krijgsraad veroordeelde haar vorige week tot acht maanden cel. Tegen het eind van de zitting gaf een Israëlische activiste de militaire aanklager een klap in het gezicht. Na twee dagen cel werd ze vrijgesproken. Want een klap van een Israëliër is een heel andere klap dan een klap van een Palestijn.

Een Palestijnse tiener die een steen gooit naar een Israëlische soldaat geldt als een terrorist en kan voor twaalf jaar achter de tralies verdwijnen. De militair daarentegen die een zeventienjarige stenengooier doodschoot werd vrijgesproken omdat het slechts ging om een ‘professionele vergissing’. Israëlische kolonisten die Palestijnen vermoorden worden in de regel vrijgesproken. Laatst kreeg er een een taakstraf. Sergeant Elor Azaria die vorig jaar in Hebron een gewonde, weerloze Palestijn doodschoot werd door het publiek uitgeroepen tot nationale held en door een krijgsraad veroordeeld tot achttien maanden. In mei komt hij vervroegd vrij.