Yenilmez kreeg vorige week samen met elf andere uitbaters van de politie te verstaan dat hij zijn zaak in het weekend gesloten moet houden. Officieel ‘vanwege het plaatsen van stoelen en tafels op straat’. Maar Yenilmez vermoedt dat er meer aan de hand is.
Tientallen boze winkeleigenaren demonstreerden deze week tegen de opgelegde sluitingen en het beleid van de gemeente. Ze vermoeden dat de opgelegde boetes politiek gemotiveerd zijn. ‘Als het echt om de tafels en stoelen te doen zou zijn, zouden ze ook al de nieuwe waterpijprestaurants aanpakken, maar deze maatregel wordt heel arbitrair toegepast’, zegt Yenilmez, wiens café een ontmoetingsplaats is voor alternatieve politieke bewegingen.
‘Misbah trek je handen af van Beyoglu’ staat op het spandoek van de demonstranten. Misbah is Ahmet Misbah Demircan, als burgemeester van de deelgemeente Beyoglu verantwoordelijk voor de transformatie van het historische stadsdeel in de afgelopen jaren. Van een uitgaanscentrum met veel cultuur en kleine winkeltjes werd het een plek waar grote winkelketens nieuwe panden betrokken. Een wetswijziging maakt het mogelijk huurders die meer dan tien jaar huren zonder opgaaf van redenen op straat te zetten.
Burgemeester Demircan opende, begeleid door het geluid van sloopkogels, een vestiging van Madame Tussauds aan de Istiklal Caddesi, de hoofdstraat van het district. De transformatie verandert met het winkelaanbod ook de bezoekers. Mensen gaan uit in andere delen van de stad en politieke manifestaties die het straatbeeld jarenlang domineerden zijn nauwelijks nog in Beyoglu te vinden. Na de Gezipark-protesten in 2013 werd de politieaanwezigheid opgevoerd. Het repressieve politieke klimaat maakt bovendien dat mensen überhaupt nauwelijks nog de straat op (durven) gaan.
Volgens Deniz Özgür van het actiecollectief Beyoglu Stadsverdediging is het bewust beleid van de gemeente om het stadscentrum van politieke opponenten te ontdoen. ‘Omdat op plekken als Muaf mensen samenkomen die het niet met de regering eens zijn, probeert de gemeente deze bars financieel de nek om te draaien’, meent Özgür. ‘Maar wij laten ons niet wegjagen en willen laten zien dat het illegaal is wat de gemeente doet’, zegt hij stellig. Zijn woorden ten spijt, is Beyoglu de Turkse oppositie al lang kwijt.