Rome – Gaat het komend weekend werkelijk lukken om het Italiaanse parlement terug te brengen van 945 leden naar zeshonderd? Het al dan niet schrappen van 345 parlementsleden uit het grootste en duurste parlement ter wereld wordt op 20 en 21 september aan de Italianen voorgelegd. Ruim vijftig miljoen stemgerechtigde Italianen mogen dan per referendum beslissen of de genereuze vertegenwoordiging in Kamer en Senaat misschien iets minder kan. Genereus vooral voor wie een plek op het Italiaanse pluche weet te bemachtigen: de bijna duizend parlementsleden kosten hun land bijna vierhonderd miljoen per jaar, met alles erop en eraan. Het schrappen van ruim een derde zou een besparing van 82 miljoen euro per jaar opleveren, gelijk aan 0,0005 procent van de Italiaanse staatsschuld, die 2400 miljard euro bedraagt.
Peanuts dus, briesen de vele tegenstanders van het plan, die door Beppe Grillo op zijn site ‘de dinosaurussen’ worden genoemd. ‘Laten we de transversale partij van de Italiaanse dinosaurussen terugdrijven naar het Jurrasic Park van de privileges, waar ze thuishoren’, spoort Grillo de Italiaanse kiezer aan. Over het schrappen van het aantal Italiaanse parlementariërs gaat het al sinds 1963, toen het enorme aantal volksvertegenwoordigers per wet werd vastgelegd (ter vergelijk: het Amerikaanse Congres telt 535 leden). Maar het is nooit serieus voorgesteld, omdat snijden in eigen vlees altijd moeilijk is.
Met de overwinning van Grillo’s Vijfsterrenbeweging bij de verkiezingen van maart 2018 was het terugbrengen van het aantal parlementariërs programmapunt nummer één. Nu, tweeënhalf jaar later, is het dan bijna zo ver, maar ‘de partij van de dinosauriërs’ probeert nog op alle mogelijke manieren vertraging in te bouwen.
Wellicht komt van uitstel ook afstel, als er aanstaande zondag en maandag een ‘No’ (tegen) uit de bus zal komen.
Wat is de angst? Dat de provincie Bergamo bijvoorbeeld in plaats van de huidige twintig parlementariërs er ‘maar’ twaalf zal hebben? ‘Och nee’, aldus de burgemeester van Bergamo Giorgio Gori, ‘daar gaat het niet om. Het gaat om het feit dat dit een plan is van de Vijfsterren en dat de PD (waar Gori toe behoort – ab) nog haast geen eigen punten heeft weten te scoren. Ik ga echt niet bijdragen aan het succes van de Vijfsterren.’
Aldus Italië, waar de postcommunistische PD en Grillo’s Vijfsterren op dit moment samen de regering-Conte vormen.