Op de Eurotop in Brussel vorige week is Giorgia Meloni weer met een kluitje in het riet gestuurd wat betreft haar noodoproep over de migratiekwestie op zee, want dat gebeurt op iedere Eurotop. Italië wordt altijd met een kluitje in het riet gestuurd, ongeacht of er een linkse of rechtse regering zit, en zelfs zakenkabinetten met gewaardeerde figuren als Mario Draghi worden op dit punt genegeerd. Gewoon geen zin in, iedereen heeft al zijn eigen migratieproblematiek en laat Italië het lekker zelf uitzoeken. ‘Maar Tunesië staat op het punt van bankroet, er dreigt een stroom van negenhonderdduizend migranten over zee, Italië kan die niet allemaal opvangen’, had Giorgia Meloni nog gezegd in Brussel.

Nog geen dag later was het zo ver. Het afgelopen weekeinde kwamen er vijftig krakkemikkige bootjes en ngo-schepen met 2250 migranten aan op het Italiaanse eilandje Lampedusa, de rest werd doorgestuurd naar de kusten van Sicilië, Calabrië en Apulië. In totaal kwamen zeker vierduizend vluchtelingen uit Tunesië naar Italië, drieduizend uit Egypte zijn er teruggestuurd op zee. Het aantal doden ligt vermoedelijk rond de zestig. Tussen het Tunesische Sfax en Lampedusa is het maar tweehonderd kilometer varen, en Tunesië laat op dit moment iedereen die wil, vertrekken. Volgens Italiaanse commentatoren is het een pressiemiddel van Tunesië om zo veel mogelijk geld van de Europese Unie of van Italië te krijgen.

Het nieuwe excuus vanuit Brussel is dat Italië alleen maar klaagt, maar nooit eens met een eigen plan komt. Dat is een flauw excuus, want Italië heeft in de afgelopen jaren op alle mogelijke manieren geprobeerd om de migratiekwestie aan de Middellandse Zee tot een algemeen Europees probleem te maken, in plaats van slechts een probleem van de landen die er toevallig aan grenzen. ‘Wij hebben nu eenmaal zevenduizend kilometer makkelijk te bereiken kust’, zei vice-premier Antonio Tajani, ‘en wij kunnen de nu komende groep uit Tunesië echt niet aan.’

In het opinieblad Espresso (een bijlage van de linkse krant la Repubblica) stond een uitgebreide reportage over waarom Italië eigenlijk niets te vrezen heeft van de nieuwe migratiegolf. ‘Ze willen toch allemaal naar het noorden van Europa!’ stond opgewekt op de cover.