Het waterbedeffect van de vluchtelingenproblematiek in tijden van covid popt overal op in de dertienhonderd kilometer lange Italiaanse laars. Van het diepe zuiden tot het hoge noorden struikelt men van noodtoestand naar noodtoestand. Vorige week werd die uitgeroepen op Sicilië, wegens de ongecontroleerde stroom ‘toeristenvluchtelingen’ die vanaf Tunesië de oversteek van krap honderd kilometer Middellandse Zee wagen met hele families, met soms katten en honden aan de lijn.

Deze week was het de infectiehaard in een voormalige militaire kazerne bij Treviso, in het hoge noorden van Zuid-Tirol, waar 257 vluchtelingen uit Afrika elkaar hebben aangestoken. ‘Ze wilden niet gescheiden worden van de anderen’, gold het onaanvaardbare excuus van wie toezicht had moeten houden. In juni was een groepje artsen van de usl (het Italiaanse ziekenfonds) gegijzeld en in het portiershokje van de kazerne opgesloten door de asielzoekers die weigerden een test te doen. Sindsdien is de kazerne niemandsland en doet de covid-infectie ongestoord de ronde onder de ongeveer driehonderd opgesloten asielzoekers. De enige oplossing is de hekken dicht houden.

In het noorden blijkt de grens tussen Slovenië en Italië de nieuwe sluiproute voor vluchtelingen te zijn geworden. De vrachtauto’s die de grens tussen Udine en Triëst oversteken vervoeren vaak al dan niet bewust verstekelingen uit Syrië, Afghanistan en Pakistan, die verborgen als cargo of hangend onder de vrachtauto’s Italië binnen proberen te komen. Sinds de grenzen weer open zijn – een krappe twee maanden – zijn al zo’n tienduizend vluchtelingen op die manier Italië en dus de Europese Unie binnengekomen.

Opgeteld bij de grote oversteek op de Middellandse Zee, zowel vanuit Libië als vanuit Tunesië, heeft Italië tijdens deze covid-pauze dus alweer zo’n 23.000 vluchtelingen binnengekregen. Slechts een klein deel van hen komt in aanmerking voor een asielstatus. Wie daar toch geen hoop op heeft, neemt zo snel mogelijk de benen en probeert buiten het zicht van de controles naar het betere, hoger gelegen Europa te komen.

Een levensgevaarlijke situatie voor iedereen in tijden van corona, en daarom is dat nu het punt waarop alle aandacht wordt gevestigd: het testen van iedereen die Italië als vluchteling binnen probeert te komen. Maar Italië heeft 7500 kilometer kust, waarvan een fors deel aan de overzijde van het Afrikaanse continent ligt. En wie komt zonder hoop op papieren heeft maar één doel: uit handen van de autoriteiten blijven.

Het _aantal__ in 2020 getelde doden en vermisten op de Middellandse Zee wasdeze week, volgens het Missing Migrants Project (IOM):443_