Geen voetbalcoach die dit jaar in Nederland zo veel discussie uitlokt als de coach van Chelsea, Jose Mourinho. Nederland houdt van «doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg». Dat doet Mourinho niet. De Portugees is een kruising tussen Co Adriaanse, Louis van Gaal en Johan Cruijff, dus gehaat. De fans van Adriaanse en Van Gaal behoren niet tot het kamp van Cruijff. En omgekeerd geldt hetzelfde. Is dat typisch Hollands, dat denken in hokjes, dat je anti-Co en anti-Louis bent als je pro-Johan bent? Ik vrees van wel.
Waarom is Mourinho in Nederland zo gehaat? Hij durfde de ideale schoonzoon van Nederland, Frank Rijkaard, in diskrediet te brengen. Hij beschuldigde de coach van Barcelona ervan dat die in de rust van Barcelona-Chelsea in de achtste finale van de Champions League even in de kleedkamer van scheidsrechter Frisk was geweest. De ontkenning van Rijkaard over het kleedkamerbezoek klonk overtuigender dan de beschuldiging van Mourinho. Dat beeld werd bevestigd toen Mourinho later moest toegeven dat hij het niet zelf had gezien.
Vervolgens schakelde Mourinho het Barcelona van onze Frank en onze Johan uit. Dat maakte het objectief oordelen over Mourinho voor sommige Nederlandse media nog moeilijker. Van een stupide bijzaak werd een grote hoofdzaak gemaakt. Nu wacht Nederland op zijn val. Ik vrees dat we lang moeten wachten. Als je met FC Porto uit het nietige voetballand Portugal, nietig in vergelijking met de grote voetbal landen, eerst de Uefa Cup en vervolgens de grote Champions League wint, dan kun je wat, dan ben je een soort Louis van Gaal. Als je vervolgens met Chelsea in je eerste jaar vet bovenaan staat, boven de traditionele kampioenen van de laatste jaren Manches ter United en Arsenal, als je met Chelsea in de kwartfinale van de Champions League speelt, dan ben je ook een Johan Cruijff. Ik bedoel: wat Adriaanse kan, AZ en Willem II veel beter maken, dat kan Johan Cruijff niet. Maar overeind blijven in de slangenkuil van een topclub als Ajax is Adriaanse niet goed af gegaan, zoals Van Gaal in Barcelona uiteindelijk niet als held zal worden herinnerd. De combinatie van opbouwen en overleven maakt Mourinho tot de beste en interessantste coach van dit moment.