Hoera, de Grote Leugenaar keert terug in de politiek! Dat wordt weer lachen. Wedden dat u onmiddellijk weet over wie ik het heb. Ja precies, over Walter Etty natuurlijk!

Walter Etty volg ik al zo’n dertig jaar. Ik volg hem sinds hij als vertegenwoordiger van het naoorlogse studentenverzet de bureaustoel van onze hoogleraar Daudt wist te ontvoeren. Ook was hij een van de helden die de Amerikaanse professor Tanter het spreken wist te beletten, omdat die het Amerikaanse optreden in Vietnam had verdedigd.

Daarna maakte Etty snel carrière bij de Amsterdamse PvdA, wat betekende dat hij een spoor van mislukkingen zou achterlaten. Zo liet hij als wethouder van Financiën de bouwkosten van de Stopera volkomen uit de hand lopen. Het bureau Berenschot dat later onderzoek deed, constateerde dat Etty een flink aantal keren flink had gelogen. Toch ging Etty vol vertrouwen de verkiezingen in en verbond hij zijn politieke lot aan de uitslag. Die werd een debacle voor onze Brezjnev aan de Amstel, maar zelfs toen wilde Etty het pluche niet loslaten. In De Groene Amsterdammer verzuchtte Martin van Amerongen destijds: «Weer ben ik te mild geweest, die man is een leugenaar in het kwadraat.»

Logisch dat Etty als consultant of zoiets het bedrijfsleven invluchtte. Lang bleef het stil rond hem, tot ik Walter een dik jaar geleden zelf op een leugen mocht betrappen. Hij was net bezig met Aad van den Heuvel de Nieuwe Omroep op te richten, een plannetje dat inmiddels ook al weer op niets is uitgelopen, toen hij — opscheppend over zijn eigen armoede — in Het Parool verklaarde gebukt te gaan onder een hypotheek van 4,5 ton. Ik dacht: dat lieg je, vader. En trok het na in het kadaster. Volgens het kadaster was zijn hypotheekschuld niet 450.000 maar 210.000 gulden. Etty had dus meer dan twee ton gelogen, wat hem maakte tot een leugenaar in de vierde macht.

Ik schreef een klein corrigerend briefje naar Het Parool. Dat had een grappig effect. Etty begon me te bestoken met e-mails, waarin hij eiste dat deze zaak zou worden rechtgezet. Ik antwoordde dat ik graag wilde rectificeren als hij de gegevens van het kadaster kon weerleggen. Toen veranderde hij van strategie en richtte hij zich tot mijn baas, de hoofd redacteur. Maar ook mijn baas de hoofdredacteur antwoordde dat hij graag tot rechtzetting over wilde gaan als Etty de gegevens van het kadaster kon weerleggen.

Daarna bleef het stil.

Voorgoed, dacht ik. Maar vorige week haalde hij ineens weer de krant. Walter Etty wil de Tweede Kamer in! Hij staat 48ste op de PvdA-lijst. Ze zijn bij die partij niet goed wijs. Nu is 48 voorlopig nog een onverkiesbare plaats, maar dat kan veranderen als de socialisten straks bewindslieden moeten leveren. Wie de waarheid lief heeft, bidt voor de oppositiebankjes.