Kiev – Langzaam maar zeker keert het leven terug in de Oekraïense hoofdstad. De straten zijn druk, parkjes vol en de winkels en restaurants gaan een voor een weer open. Toch hoef je niet ver te zoeken om nog de sporen van die oorlog te vinden. Op het Michailivskaplein, een klein pleintje vijf minuten lopen van het Maidanplein, is een tentoonstelling te zien van vernietigde Russische voertuigen. Alle voertuigen staan keurig naast elkaar in een boog opgesteld. Er zijn tanks, een houwitser, trucks, de overblijfselen van een pantserwagen en delen van een kruisraket, uitgespreid over de grond. De voertuigen zijn nagenoeg volledig uitgebrand door de voltreffers van Oekraïense raketten. Vanuit de hele stad komen mensen kijken naar het materieel dat Moskou de landsgrenzen over heeft gestuurd om Oekraïne op de knieën te krijgen. Er zijn stelletjes aanwezig, tieners, bejaarden, zelfs hele gezinnen zijn met de kinderen gekomen om een kijkje te nemen. Veel mensen kunnen het niet laten om een selfie te nemen, of om te poseren voor de voertuigen. Wat zorgt er nou voor meer likes op Instagram dan een foto met een tank?
Een jongen klimt op het wrak van een raketsysteem. Met zijn voeten stampt hij op het dak alsof hij zeker wil weten of het voertuig kapot is. Zijn naam is Vova, en hij is samen met zijn maat Vadim (allebei 19) naar het centrum van Kiev gekomen om de Russische voertuigen met eigen ogen te zien: ‘Als ik dit zie word ik alleen maar woedend, wat dachten ze wel niet toen ze besloten ons binnen te vallen? Dat we in een paar dagen zouden opgeven?’
De sfeer op het plein is echter eerder bedrukt dan strijdvaardig. ‘Uiteindelijk zullen we de oorlog winnen’, zegt Vadim. ‘Ik hoef geen uitgebrande tanks te zien om daar zeker van te zijn. De eerste gedachte die bij mij opkomt was dat we wapens nodig hebben, van de Amerikanen. De Russen hebben nog veel meer van dit soort materieel. We moeten de strijd vol kunnen houden.’ De oorlogstrofeeën vormen dan ook nog geenszins een overwinningstentoonstelling. Voor de Oekraïense bezoeker is het eerder een bittere herinnering dat de oorlog nog altijd doorgaat, en nooit ver weg is. De inslagen van Russische raketten die regelmatig plaatsvinden, zijn daarvan het bewijs.
