De wereld staat in brand en ik lig achterover in een stoel terwijl het eelt van mijn hielen wordt gevijld. De schoonheidsspecialiste draagt een grote plastic kap voor haar gezicht. De kap zit met een elastiek rond haar voorhoofd gebonden en ziet er om de een of andere reden vrolijk uit. Of misschien is zij het gewoon, ze lacht en praat veel en noemt me lieverd.
In een opwelling had ik online geboekt. Pedicure, gezichtsbehandeling. In theorie laat ik me door niemand wijsmaken dat zoiets nodig is, in de praktijk google ik dingen die ik nooit met wie dan ook zou delen. Wie ben ik en wat doe ik hier? De volgende keer, zegt de schoonheidsspecialiste, bel je gewoon naar mijn mobiele nummer, die multinationals pakken alles.
Er waart een hittegolf door het noordpoolgebied, de permafrost in Siberië ontdooit, op Curaçao werd in de wijk Steenrijk (tja) een basisschool in brand gezet, de werkloosheid op het eiland is astronomisch, de inwoners zijn wanhopig. De Nederlandse regering stuurt wel troepen om de ‘orde te herstellen’ maar neemt opnieuw de nefaste houding aan die ze aannam jegens Spanje en Italië toen die een paar maanden terug om solidariteit vroegen – black lives matter, maar de eilanden van ons eigen koninkrijk zijn blijkbaar te ver weg, strandvakanties daargelaten.
De schoonheidsspecialiste vraagt hoe oud ik ben. Bijna 33, nou! Maar je weet toch lieverd dat er op je 33ste grote dingen gebeuren?
Het verbaast me bijna dat mijn school niet is afgebrand. De school op het eiland die werd vernoemd naar Vespucci, de Florentijn die in 1499 heel even voet aan wal zette, overwegend of hij een paar van de inwoners mee terug naar huis zou nemen om tentoon te stellen als curiositeit. De school voor witte kinderen van Nederlandse ouders, ah die school, zo merkte een Curaçaose vriendin eens op, waar ze zelfs airco hebben in het gymlokaal. Ik weet niet meer of dat echt zo was, misschien heb ik dat hele gymlokaal verdrongen.
De schoonheidsspecialiste blijkt een aanhanger van complottheorieën. Hoe begint zoiets? Bij George Soros natuurlijk. Nee, hoe begint zoiets? Bij maanden werkloos thuiszitten vanwege je contactberoep, een kennis die vertelt over een YouTube-kanaal, een paar clicks, een slim algoritme dat je steeds dieper in de waarheid duwt. Het is de deep state, een netwerk van miljardairs en multinationals. De Rothschilds, de Clintons, de Obama’s. Als je het eenmaal ziet kun je je ogen er niet meer voor sluiten. De piramide op de dollarbiljetten, de pakjes Camel-sigaretten, Tony Blair die een geheim gebaar maakt met zijn duim en wijsvinger. Pedofielennetwerken. Epstein, natuurlijk, maar denk je dat Oprah onschuldig is? Robert DeNiro, Tom Hanks?
Ah nee, niet Tom Hanks, daar deel ik mijn verjaardag mee.
De schoonheidsspecialiste klakt met haar tong. Meisje, onder welke steen heb jij gelegen?
Kun je je schamen voor wat je onthoudt en alles wat daarmee het veld ruimt? Is zéggen dat je je schaamt niet gewoon een manier om je er gemakkelijk vanaf te maken? Om toch maar weer over jezelf te praten? Spijt, ook zoiets.
Doe maar knalrood, zeg ik tegen de schoonheidsspecialiste.
Een lange tijd dacht ik dat de schaamte onbestemd was, dat ik er weinig van begreep omdat er niet veel van te begrijpen viel. Maar dat is alleen ten dele waar. Voor het andere deel van de schaamte bestaan wel degelijk woorden, die niet alles kunnen omschrijven, maar ook niet helemaal niets. Kolonialisme, racisme, segregatie. De diepe onverschilligheid van tijdelijke eilandbewoners en toeristen die in de luxe verkeren hun eigen geschiedenis niet te hoeven kennen.
Ik heb mijn lenzen niet in en mijn vers gelakte teennagels veranderen mijn voeten in bloederige stompjes. Ik droom weleens dat iemand, of om preciezer te zijn een redacteur van dit blad, tegen me zegt: kom je hier nu wéér mee aanzetten? Altijd maar weer hetzelfde verhaal?
De schoonheidsspecialiste denkt dat Trump en Poetin de wereld van de Chinese overheersing zullen redden. Ze heeft sympathie voor Femke Halsema en de antiracismeprotesten (ondanks George Soros). Ze huivert bij de gedachte aan een vaccin tegen corona, omdat we geen antistoffen maar chips ingespoten zullen krijgen. En lieverd, je weet toch wel waar die anderhalvemetersamenleving werkelijk voor is bedoeld? Ze maakt een vierkantje van haar duimen en wijsvingers, dat ze op ooghoogte voor haar gezichtskap houdt.
Haar zus, met wie ze samenwoont, gelooft niet in haar theorieën. Ook haar tienerzoon wil er niets van weten. Het is hoe het is. De waarheid is niet voor iedereen weggelegd.