Schelden in het Nederlands helpt ook uitstekend. Ze staan bij de in- en uitgangen van het park. Donkere Afrikanen, sloebers, veel illegalen, asielzoekers, meer dan een paar woorden Engels spreken ze niet. In Duitsland mogen asielzoekers geen regulier werk doen. Daarom proberen sommigen het in de drugshandel. De groothandelaren achter de detailhandel zijn vaak Arabieren.
Politie, stadsdeelbestuurders, omwonenden, ze krijgen er maar geen greep op. Hoeveel projectgroepen, buurtvergaderingen en crisisteams ze ook bijeenroepen, het probleem lijkt alleen maar groter te worden. Ook razzia’s van de politie boeken weinig resultaat. De dealers hebben een goed functionerend alarmsysteem opgezet. Dan benaderen we het probleem van de andere kant, dacht de politie en deelde flyers uit aan parkbezoekers. Laat u niet door een dealer naar een stille plek, een achterhof of een pinautomaat meenemen. Beroving is dan meestal het resultaat. Ze hadden ook op de flyer kunnen zetten dat de cannabis vaak van miserabele kwaliteit is.
En daar is-ie dan, de bestuurder die op het lumineuze idee komt om een coffeeshop op te zetten, waarmee men de dealers de wind uit de zeilen neemt. Er is een meerderheid voor het idee in de stadsdeelraad, waar de Groenen veruit de grootste partij zijn. Een door de overheid gerunde coffeeshop met door de overheid gekweekte, medicinale cannabis.
Bezwaren te over. Eerdere aanvragen door andere deelstaten voor een vergunning werden afgewezen. De dealers zullen overstappen op hardere drugs. Cannabis is en blijft een ‘instapdrug’: de gebruiker zal snel naar zwaarder spul grijpen. En wat gaat er gebeuren met al die arme, illegale Afrikaanse zielenpoten?
Maar de bestuurders willen doorzetten. Ze willen de vergunning desnoods via de rechter afdwingen. Begin volgend jaar komt die coffeeshop er, zegt een optimistische woordvoerder van de Duitse Hennepbond, die jaarlijks in Berlijn een massale demonstratie voor de legalisering van softdrugs organiseert.
De omwonenden geloven er niet zo in. Ze zien hun park verloederen tot een no-go-area. Steeds minder Turkse families uit Kreuzberg vlijen zich er in het gras, en steeds minder picknickende hipster-ouders-en-baby’s uit Friedrichshain. En de gebruikers? Die willen eindelijk wel eens kwaliteit voor hun geld.