Rome – Italië kampt met de ernstigste droogtecrisis in zeventig jaar. Het is droog, droger, droogst over de hele laars, maar langs de bedding van de 652 kilometer van Italië’s grootste rivier de Po is de situatie het ergst. Op de Piana Padana, de grote Povlakte, is al min of meer een jaar geen regen gevallen en daarom is de hydrologische noodtoestand uitgeroepen in de regio’s Piemonte, Lombardia, Veneto en Emilia-Romagna. Volgens het decreet gaan de fonteinen op de pleinen dicht, komt van elf uur ’s avonds tot zes uur ’s ochtends geen water meer uit de kranen en is het ten strengste verboden om auto’s te wassen, (moes)tuinen en plantenbakken te besproeien, zwembaden te vullen, en ook de landbouw gaat op waterrantsoen. De Po staat zo laag dat het zoute water van de Adriatische Zee zich al 21 kilometer stroomopwaarts heeft gemengd met het zoete.

‘En dit is een situatie die zo gaat blijven’, schrijft Carlo Petrini (73), oprichter van de voedselbeweging Slow Food en het ecologisch geweten van Italië. ‘Laten we vooral niet denken dat het even een jaartje tegenzit, de droogte is vanaf 2000 elk jaar erger geworden, het schiereiland Italië, dat zich uitstrekt van Tirol tot Lampedusa, ligt in de frontlinie van de hevigste klimaatveranderingen’, stelt Petrini in de krant la Repubblica. En hij hamert op het Italiaanse waternetwerk, dat zo lek is als een mandje: ‘Maar liefst 42 procent van ons drinkwater sijpelt ondergronds weg. Slechts elf procent van ons oneindig kostbare en steeds zeldzamere regen- en smeltwater uit de Alpen wordt opgevangen, terwijl de landbouw in totaal zeventig procent van onze totale watervoorraad opslokt, vaak uit illegale putten en vaak zonder te betalen.’

En dus, stelt Carlo Petrini voor, is er maar één ding dat met het geld van het Europese herstelfonds voor corona gedaan moet worden: het minutieus herstellen van het Italiaanse waternetwerk, opdat geen kostbare druppel meer verloren gaat. ‘Het is niet gezegd dat de 191,5 miljard die we krijgen daarvoor voldoende zijn, maar tenminste is het één duidelijk zichtbaar en meetbaar doel, in plaats van de frauduleuze versnippering van al dat geld dat nu al plaatsvindt.’ En hij heeft gelijk: afgelopen week sloeg de Italiaanse Rekenkamer groot alarm wat betreft de eerste tranche van de Europese miljarden, die nu al ondergronds zijn verdwenen, net als het water.