Naar de vakpers meldt mocht de moeder van Máxima, Maria Carmen de Zorreguieta, onlangs op last van Beatrix niet aanwezig zijn bij de keuze van haar dochters bruidsjurk in het atelier van de Italiaanse modekoning Valentino. Meteen begonnen speculaties of dit op enigerlei wijze te maken zou hebben met de politieke gezindheid van ma Zorreguieta, die in het verleden uiteindelijk luid en duidelijk (veel enthousiaster dan haar echtgenoot) heeft aangegeven nog altijd pal achter ex-dictator Videla te staan. Zou dit de prelude zijn op een poging ook moeder Zorreguieta te weren op 2 februari 2002, zo vroeg men zich af. Vooralsnog lijkt het daar niet op. In ieder geval bevestigde burgemeester Cohen tijdens de vergadering van de commissie voor Algemene Zaken van de Amsterdamse gemeenteraad op 16 oktober jongstleden dat Maria Carmen wel degelijk in aantocht is. Dat antwoordde Cohen op een vraag van raadslid René Danen, die had geïnformeerd of «mevrouw Zorreguieta sr., steunbetuigster van het Videla-regime», inderdaad op de gastenlijst stond.

Het grootste politieke wapenfeit van Maria Carmen, de tweede echtgenote van Jorge Z., is dat zij in juni 1989 haar handtekening zette onder een steunverklaring aan de deelnemers van een militaire coup die twee jaar eerder had plaatsgevonden, met als doel het herstel van de macht van de Videla-junta. Die oproep werd gepubliceerd in drie Argentijnse kranten — waaronder de conservatieve La Nación, alhier voornamelijk bekend van zijn ingezonden-brievenrubriek — en werd naast ma Zorreguieta ook getekend door Máxima’s tante Alina de Zorreguieta en Martinez de Hoz, eerder als minister van Economische Zaken de directe chef van Jorge Zorreguieta op het ministerie van Landbouw. Ook de Sociedad Rural, de bond van grootgrondbezitters waar pa Zorreguieta voorzitter van was, behoorde tot de ondertekenaars. De petitie was al twee jaar oud alvorens publicatie plaatsvond. De auteurs hadden bij de nieuwe machthebbers lang moeten leuren over de inhoud van de oproep. Een eerdere versie, waarin directe steun werd betuigd aan de vanwege moord veroordeelde Videla, werd afgekeurd omdat dat tot strafrechtelijke stappen zou leiden. En zo kwam de pressiegroep van ma Zorreguieta tot een compromistekst waarin niet de ex-dictator, maar de aan hem loyale militairen een hart onder de riem werd gestoken, en wel de leden van het La Tablada-garnizoen, auteurs van de mislukte staatsgreep van 1987. «Hierbij betuigen wij onze erkentelijkheid en solidariteit aan de strijdkrachten en de politie die het land hebben verdedigd in de oorlog die uitgelokt is door gewelddadige guerrillastrijders», zo stond er in de oproep te lezen. «De strijdkrachten hebben de terroristische organisaties verslagen die een marxistisch regime wilden vestigen.» Volgens Luiz Moreno Campo, de openbare aanklager die de kopstukken van de Videla-junta veroordeeld had weten te krijgen, verklaarde iedereen die de petitie had ondertekend een bewonderaar te zijn van de gevelde dictator.

Vreemd genoeg ontbreekt van deze episode ieder spoor in het rapport van professor Baud, die in zijn rapportage over de handel en wandel van de vader van Máxima ten tijde van de junta sowieso met geen woord rept over Maria Carmen. Zij is de tweede echtgenote van Jorge, en de moeder van Máxima. De eerste mevrouw Zorreguieta, de moeder van Máxima’s halfzus Dolores (de kunstenares in New York die veel eerder dan Máxima haar afkeuring van de politiek van haar vader had uitgesproken), doceerde filosofie aan de Universiteit van Buenos Aires in de tijd dat deze faculteit door de junta bijna geheel werd uitgemoord. Volgens Alejandra Slutzky, woordvoerster van de verleden week in Amsterdam opgerichte organisatie Hijos (organisatie van kinderen in Nederland van verdwenen Argentijnse ouders) komt het in Argentinië wel vaker voor dat echtgenotes de politieke visie van hun man nog veel heftiger uitdragen dan hun man. «Denk alleen maar aan Evita Perón.» Slutzky, die zelf haar vader, een arts, in 1977 door toedoen van de junta verloor, zou graag stappen van de Nederlandse overheid zien om te voorkomen dat ma Zorreguieta inderdaad bij de huwelijksplechtigheid aanwezig is. Wellicht krijgt professor Baud — die zich inmiddels heeft beklaagd over het spreekverbod dat hij over de zaak-Zorreguieta heeft opgelegd gekregen — dan toch nog een nieuwe kans.