In haar vorige week gepresenteerde ontwerp-verkiezingsprogramma kiest de VVD voor een bescheiden pakket aan investeringen en voor een forse veertien miljard gulden aan lastenverlichting. Dat geld kan de kiezer echter niet zomaar in zijn zak stoppen. Hij zal het bitter nodig hebben «om eigen keuzes te maken». Publieke terreinen als onderwijs en zorg wil de partij privaat maken en dat kan, schrijft de VVD, als «er minder via het overheidsbudget loopt en meer via de beurs van de burger zelf». Aan de hand van het liberale toverwoord «keuzevrijheid» houdt de burger volgens de VVD uiteindelijk meer bestedingsruimte over. Vieze scholen en lange wachtlijsten zijn hiermee niet verholpen. En dat het voor de burger geen keuze is ziek te worden, vermeldt het program niet.

De VVD is de afgelopen weken verweten een te rechts en vooral compromisloos programma geschreven te hebben. «VVD prijst zich uit de markt», meende een van de commentatoren. Maar zoals lijsttrekker Hans Dijkstal terecht opmerkte: een verkiezingsprogramma mag geen compromissen of aanzetten tot compromissen bevatten. Juist in de verkiezingsstrijd kunnen partijen laten zien wat ze werkelijk voor ogen staat. Ondertussen gaat de partij de boer op met een weinig spectaculaire kandidatenlijst die vrijwel alleen gevestigde namen kent. Never change a winning team, zullen ze bij de liberalen denken. In tegenstelling tot bij de PvdA waar staatssecretaris Van der Ploeg bang is met een kamerkandidatuur zijn «intellectuele kapitaal» uit te hollen, zijn bij de VVD alle bewindslieden in de hoogste regionen van de lijst vertegenwoordigd. Mede hierdoor sneuvelde een flink aantal zich opwarmende lokale VVD’ers. Met het onbeholpen afserveren van islamdeskundige Oussama Cherribi, in tijden als deze geen overbodige luxe, is het succesvolle kamerlid Fadime Örgu op plaats 37 de hoogst gekwalificeerde kandidaat van niet-Nederlandse afkomst.

Met bekende namen en een vertrouwd programma gaat de VVD de verkiezingscampagne in om er wellicht voor het eerst in de geschiedenis als grootste partij uit te komen. Nu nog houden de liberalen zich op de vlakte en verschuilen ze zich achter peilingen die dankzij Wim Kok de PvdA een voorsprong van enkele zetels geven. Als straks PvdA-leider Melkert in de verkiezingsstrijd tegenover de veel meer ontspannen ogende Hans Dijkstal komt te staan, zou een klinkende verkiezingsoverwinning niet onwaarschijnlijk zijn. De blik van Dijkstal in Buitenhof sprak echter boekdelen: de VVD is in the winning mood.