De komst van een nieuw jaar betekent traditiegetrouw dat alle critici hun eigen hoogtepunten van het voorgaande jaar kunnen herbeleven in allerhande Best Of-lijstjes. Beste boeken, films, albums, voorstellingen, exposities, de hele mikmak. En niet zonder resultaat, zo blijkt. Lijstjes maken is een dankbare bezigheid, gezien het aantal internetbezoekers van bijvoorbeeld de ‘[Beste boeken van 2007’](../../../adhoc/DEBESTE10VAN2007) van De Groene.
Maar het kaf dient van het koren gescheiden te worden, en het ene lijstje is het andere niet. Daarom hier twee lijstjes (beste films en beste boeken) die veruit het origineelst zijn.
Om te beginnen het jaaroverzicht in film, door The New Republic. Om de dwangmatige opsomming van beste films te voorkomen, creëerde Christopher Orr zijn eigen criteria om een jaaroverzicht te geven. Denk hierbij aan:
The Woody Allen Award for No, Seriously Being Able to Attract Women This Far Out of My League:
Seth Rogen (Knocked Up)
The Roger Federer Award for Being So Much Better than Anyone Else It’s Like I’m Playing a Different Sport:
Daniel Day-Lewis (There Will Be Blood)
Movie Star Whose Singing Voice is Beyond Remedy:
Hugh Grant, (Music and Lyrics)
De volledige lijst bekijkt u hier.
Het origineelste boekenlijstje komt van New York Magazine. Ook hier worden volstrekt willekeurige criteria toegepast om bepaalde boeken nog eens onder de aandacht te brengen.
MOST MATHEMATICAL USE OF LENTIL BEANS (I.E., BEST HISTORICAL NOVEL)
David Leavitt, The Indian Clerk (Bloomsbury)
BEST PRONOUN
Joshua Ferris, Then We Came to the End (Little, Brown)
MOST DESERVING PROMOTION TO THE CANON
Roberto Bolaño, The Savage Detectives (Farrar, Straus & Giroux)
De volledige lijst bekijkt u [hier](../../../adhoc/DEBESTE10VAN2007).