Londen – Als het gaat om de invloed van de immigranten uit de Cariben op het Britse moederland, dan denken Britten vaak aan de snelle werpers in het cricket, aan een kipgerecht als jerk of aan de popmuziek, met genres als reggae, grime en hiphop. Of gewoon over hoe de nieuwkomers uit de laatste resten tropisch Engeland als stille krachten het zorgsysteem, de nhs, overeind hielden.

Een minder bekende invloed van West-Indische immigranten, en die uit andere delen van het Gemenebest, betreft de Engelse taal. In Londense buurten met veel immigranten is in de afgelopen decennia een nieuw dialect ontstaan: Multicultural London English (mle), ook wel eens aangeduid met Jafaican (een samenstelling van ‘fake Jamaican’). Sterker, volgens linguïsten van Oxford University kan mle in de komende honderd jaar zelfs uitgroeien tot het voornaamste dialect op de Britse eilanden.

Wanneer jongeren, wit of zwart, elkaar begroeten, zeggen ze niet ‘How do you do?’ of ‘What’s going on?’, zoals in het Queen’s English, maar: ‘Wagwan?’ Een groep jongemannen heet ‘Mandem’, met ‘Gyaldem’ als vrouwelijke variant. Iets goeds heet ‘Peng’ en een waardeloos persoon is geen ‘loser’, maar een ‘wasteman’. Toffe schoenen zijn ‘creps’ en ‘lips’ betekent zoenen. ‘Safe’ is een blijk van goedkeuring, met ‘safa’ als overtreffende trap. ‘Shook’ staat voor iets engs en een goede vriend is een ‘blud’, een verbastering van bloedbroeder.

Interessant is dat het ‘man’ niet alleen een zelfstandig naamwoord is, maar ook dienst kan doen als het persoonlijk voornaamwoord ‘ik’, zoals in ‘Man don’t like it’ of ‘Man’s not amused’. Er bestaan overeenkomsten met Cockney, het klassieke dialect van Londen, maar er zijn verschillen. Zo wordt de ‘h’ aan het begin van een woord als ‘house’ duidelijk uitgesproken in mle. Het Cockney staat er juist om bekend dat deze letter vervalt. Zo is ‘house’ er een ‘ouse’. Soms wordt mle wel eens ‘Blockney’ genoemd: Black en Cockney.

Grote invloed op de ontwikkeling van

mle
is Stormzy, wiens teksten puik materiaal voor een taalcursus vormen. Een zin als

‘Little red whip that I bought for my marge’

betekent ‘Kleine rode auto die ik voor mijn ma heb gekocht’, terwijl de rapper met

‘Food in the ends like there ain’t no drought’

bedoelt dat bepaalde buurten zwemmen in drugs

(food).

Het gebruik van het woord

‘end’

voor ‘buurt’ dateert uit de Middeleeuwen, maar is nooit echt Engels geworden. Mede dankzij Stormzy, de Shakespeare van de multiculturele straattaal, gebeurt dat alsnog.