‘De zusters van keizerin Yang Kweifei zitten in de Binnenste Hof Met goud gepunte stokjes pakken ze de vis van de kristallen schaal En de kamelenbult Wanneer ze zich vervelen drinken ze wat Eindeloos volgen de schotels elkaar op Het voedsel is als in elkaar verwikkelde strengen zijde Eunuchen staan bij het paleishek De bonte paarden, getuigd en schuimend, wachten.’
Nu de wetenschap, het recept voor stierepiksoep. ‘Nadat het vel verwijderd is wordt het vlees kort in kokend water gelegd. Vervolgens in stukken van ongeveer 15 centimeter snijden en 7 uur lang koken in bouillon. Deze bouillon bestaat, behalve uit water, per kilogram vlees uit twee eetlepels donkere en twee eetlepels lichte sojasaus, een van buitenste schil ontdane bol knoflook, wat zout en ook nog een kruidenbuiltje waarin Angelica Sinensis, Polygonatum Odoratum, Fructus Lycii, Radix Codomopsitis, Radix Glycyrhizae en Rhizoma Lingustici. Na het koken het vlees in kleine blokjes snijden en opeten, samen met de bouillon.’
Als het dan nog niet lekker is weet ik het ook niet.
Wat ik wel nog weet is dat een 21-jarig meisje mij op mijn zeventienjarige neus kuste en zei: ‘Weet je wat dit betekent? Dat je cocu bent. Dat ik het met een ander doe.’
Weer wat geleerd. Elke keer als ik de vooruitgeschoven neus van voetballende Phillip over het gras zag schuiven dacht ik er aan.
Geen spoor van leedvermaak echter, meer gewoon vermaak. Onzin en zo.